PD!-21

300 22 5
                                    

-'Nisan!'
Nisan,baygın ve bitkin bir şekilde yatakta yatıyordu.Doğum erken başlamıştı ve Nisan dayanamayarak bayılmıştı.

~~
Bu nasıl bir acıydı böyle!Nasıl bir duyguydu!
Insan,hem sevinip Hemde hüngür hüngür ağlayabilirmiydi?
Bir taraftan kızım'ı kucağıma alacağım için mutlu oluyordum.Bir taraftan da karım'ı kaybetmekten korkuyordum.
Allah'ım sen koru onları...

-'Ameliyathaneye alıyoruz!'

Nisan'ın elini tuttum girdiğim şoktan çıkarak.

-'Bırakma bizi'diyebildim  sadece.......

Nisan,ameliyathaneye girdi...Yere çöktüm ve ağlamaya başladım.Hiç kimseyi umursamadan hüngür hüngür ağladım.
Ben bu hayata onlarsız devam edemem......
Yapamam!Insan kalbi olmadan yaşayabilirmi?Yaşayamaz!
Benim kalbim karım ve kızım için atıyor...
Ben onlar olmadan yaşayamam.........
~~
Ameliyathane...

Zorlu bir 4 saatten sonra bebek doğmuştu.
Fakat Nisan'ın kalbi bu dört kez durmuştu bu ameliyatta.Her seferinde tekrar attırmayı başarmıştık kalbini Nisan'ın..Durumu çok ağırdı.Ölümden dönmüştü dört kez...






~~
Ameliyathanenin kapısının açılması ile hızla yerden kalktım.Bir hemşirenin kucağında kızım vardı.Benim kızım.Bizim kızımız.
Kucağıma aldım onu.
İşte o an,kalbim güm güm atmaya başladı.Sanki mümkün olsa yerinden çıkabilecekmiş gibi.O huzur dolu kokusunu içime çektim.Gözlerim tekrar doldu.Kızım,aynı annesi kokuyordu.
Aynı annesiydi.Gözleri birden açıldı.
Ilk beni gördü karşısında.Birden güldü.
İşte o an,herşeyi Boşverdim ve kocaman sarıldım kızım'a.Mutluluktan ağladım.

-'Nisan nasıl?O iyi....değil mi?HUZUR BIR ŞEY SÖYLESENE!'

-'Sinan,ben.....'

Hayır!Benim karım ölmüş olamaz!!
O beni,kızını bırakıp gidemez...

-'Durumu çok ağır Sinan,dört defa kalbi durdu,tekrar attırdık fakat Birdaha eğer böyle birşey olursa tekrar...onu'

Huzur,derin bir nefes aldı.

-'Kaybedebiliriz'

Işte o an,herşey bitmişti benim için.....
Gözümün önünden tüm anılarımız geçti.
Ilk karşılaşmamız,ilk itirafımız,ilk öptüğüm zaman Nisan'ı..
Beraber geçirdiğimiz zamanlar.İlk kızımızı öğrendiğimiz zaman.
-'HUZUR!NE OLURSA OLSUN KURTARACAKSIN ONU!ANLADIN MI!KURTARACAKSIN!'

Huzur,cebinden bir not çıkarttı.

-'Nisan,okuman için yazmış'

Meleğimi yavaşça Huzur'un kucağına verdim ve not'u okumaya başladım...

-'Aşkım,kalbimin tek sahibi......
Seni çok seviyorum.Herşeyden ve herkesten çok seviyorum.Ben,şimdi gitmek zorundayım aşkım.Ben şimdi gitmek zorundayım.
Sana söz vermiştim ama gitmek zorundayım.
Kızımıza iyi bak olur mu?
Sakın benim yüzümden terk etme onu.
Hem annesiz,hem babasız kalmasın meleğimiz.....
Ben gittikten sonra sakın ağlama tamam mı?Sakın üzülme.O gözlerinden hüzün geçmesin asla.Hayatına başkaları da girsin.Aşık ol mesela.Mutlu ol.
Ben şimdi gidiyorum aşkım..
Ben şimdi gidiyorum....
Hep mutlu ol!
Kızım ile hep çok mutlu olun.
Eğer bir gün erkek arkadaşı olursa sakın kızma ona.Bizi hatırla.
Hatalar yaptığında kızma ona.Belki bir nedeni vardır dinle onu..
Dertleş onunla...
Baba kız gibi değilde iki yakın dost gibi olun..
Onun sana çok ihtiyacı olacak.
Onu yalnız bırakma hiçbir zaman..
Mezun olduğu zaman yanında ol....
Kep atarken onunla gururlan ve ağla...
Ben her zaman izliyor olacağım sizleri...
Hep mutlu olun.
Sen şimdi bu satırları okurken ben gitmiş olacağım...
Elveda aşkım,elveda...

NİSAN....

Pişman Değilim!(TAMAMLANDI) #Wattys2016 Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin