PD!-55

157 13 4
                                    

Belki de biz hataydık,bizim ilişkimiz başından beri hataydı,bilmiyorum...

Usulca elini tuttum,ilk defa elini tutuyormuşum gibi bir heyecan oluştu içimde.Usulca,onu uyandırmadan kolunu hafifçe yukarı kaldırdım ve kalbime götürdüm,kalbim,imkanı olsaydı dışarıdan atabilecekmiş gibi güm güm atmaya başladı...
İşte o an anladım,biz kesinlikle hata değildik,
Biz aşk'ın ta kendisiydik...

Usulca elini bıraktım  ve Sinan'ın kaldığı odadan çıktım,Ayla ve kocamı yalnız bıraktım.

Yavaşça lavaboya ilerlerken,
sedye'de yatan Melek'i  gördüm ve koşarak Sedye'yi takip ettim,ameliyathane'ye aldılar Melek'i.

Hemşire'yi durdurdum,

'Melek'e ne oldu?'

'Hastaneye gelirken trafik kazası geçirmiş'

Banyoya ilerleyip,elimi yüzümü yıkadım ve ayna'ya baktım,feci şekilde başım dönüyordu ve ayakta kalmakta zorlanıyordum.
Bu kadar acıya beden'im dayanmıyordu artık...
Usul usul kapıya ilerledim,fakat bayılmamı engelleyemedim...

Yavaşça kardeş'imin elini bıraktım ve kapıya çıktım.
Nisan'ı aradım fakat ortalıkta görünmüyordu.
Lavabo'ya gitmiştir diye düşündüm ve lavabo'ya gittim,kapıyı açmaya çalıştım fakat kapının arkasında birşey vardı ve kapının açılmasını engelliyordu,kapı'nın arasından baktım ve yerde yatan'ın Nisan olduğunu gördüm.Kapıyı çok zorlansam da açmayı başardım ve Nisan'ın yanına çöktüm,

-'Nisan,canım?'

Yavaş yavaş kendine geliyordu,bu iyiye işaretti.

-'B...ben...Si..nan.'

-'Sinan gayet iyi,kalkabilecekmisin?'

-'Ben,kalkabilirim.'
Nisan'ın elinden tuttum ve yavaşça kalktık yerden.

Sinan'ın kaldığı odaya ilerledik beraber.Hala durumunda bir ilerleme yoktu.Bu durum ikimizi de çok üzsede,elimizden gelen hiçbirşey yoktu,sabırla beklemek dışında...

-'Ben,Melek'in yanına gidiyorum.dedi Nisan,
-'Kaza geçirmiş.'

Tamam anlamında kafamı salladım ve gözlerimi tekrar Sinan'a çevirdim.

Sinan'ın yanından ayrıldım ve Melek'in yanına ilerledim.Kapıda,ağlayarak bir haber bekleyen kocasına baktım,acı çekiyor olmalıydı...
Arkası bana dönüktü,fakat yüzünü bana döndü ve elime bir not verdi,

-'Bu ne?'diye sorsamda hiç cevap vermedi.
Sinan'ın odasına doğru ilerlerken,not'u açtım ve okumaya başladım,

-'Nisan,canım arkadaşım...
Ben,hem çok büyük bir hata yaptım,hemde birisinin hata yapmasına neden oldum.Çok özür dilerim arkadaşım,kocanın vurulmasına ben sebebiyet verdim,ben vurdurttum onu...
Sinan ile senin mutlu olmanıza dayanamadım,belki ölürse ikimizin de olmazdı ve acı çekmezdim bu denli...
Ama olmadı,çok acıdı Nisan,çok acıdı...

Sinan'ın benim olmamasına dayanamadım!
Başınıza tekrardan Burcu'yu ben geri gönderdim,benim emrimdeydi Burcu...
Belki sen ondan ayrılırsan,aranızdaki herşey biter diye düşünmüştüm...
Ama olmadı,aranızdaki o bağ o kadar kuvvetli ki,ayıramadım sizi...

Sinan,hata yapmadı!
Gerçi sana bahsetti mi bilmiyorum ama,Sinan beni hiç öpmedi!
Sadece,o gece çok uykuluydu ve hiçbirşey hatırlamayacak derece sarhoş...
Ben,o gün belki Sinan kendini suçlu hissederse,senden ayrılır diye düşünmüştüm,ama olmadı...

Şimdi ben,aranızdan çekiliyorum ve gidiyorum,mutlu olun hep...'

Ayla'nın sesi ile olduğum yere çakıldım,

-'sinaaaan!






Arkadaşlar biliyorum çok kısa oldu,ama affedin lütfen!
Kuş'um öldü ve çok mutsuzum,sırf sizi kırmamak için yazdım bölüm'ü.

Pişman Değilim!(TAMAMLANDI) #Wattys2016 Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin