Pişman Değilim!(TAMAMLANDI) #Wattys2016

PD!-58

-Uğur'

Nisan,yıllardır görmediği kuzenine sıkı sıkı sarıldı.
Çok özlemişti kuzenini ve bu durumda çok ihtiyacı vardı ona.Uğur'da büyük özlem ile sarıldı kuzen'ine.

-'Kuzen,bu minik hanım kim?'

Uğur,eğilip kucağına aldı miniği.Neden bilmiyordu ama,görür görmez içi kaynamıştı bu meleğe.
Nisan,kuzeninin bu tavırlarının altında yatan acıyı görebilmişti gözlerinde.
Birşey vardı ve kuzeni ondan gizliyordu.

-'Bu küçük hanım,Umut AKYÜREKLİ.'dedi Nisan,sesindeki mutluluk okunabiliyordu.

-'Merhaba Umut hanım,ben Uğur,tanıştığıma memnun oldum.'dedi Uğur ve Umut'a elini uzattı.Umut,utandı ve dayısının omzuna koydu başını.İkisi de bu duruma gülüştüler ve içeriye geçtiler.

Umut,odasına geçti ve oyununa devam etti.

-'Evet kuzen,bu kadar mutluluk oyunu yeter,şimdi gerçekleri konuşma zamanı.'

Nisan,derin bir nefes aldı ve şu sözleri söyledi

-'Sinan,Sinan vuruldu Uğur.'

Uğur,şoka girmiş bir ses ile,

-'H-hastanedemi şu an?'

Nisan,evet anlamında kafasını salladı.

-'Ben,kızlarımı görmek için geldim,biraz sonra tekrar gideceğim hastaneye.'dedi Nisan,öyle kötü birşeydi ki bu yaşadıkları,artık kaldıramıyordu...

Gözünden yaşlar,hızlı bir şekilde akmaya başladı ve yüzünü ıslattı.

Uğur,kuzenini bu denli yıpranmış görünce,oturduğu koltuktan kalkıp,Nisan'ın yanına oturdu ve sıkı sıkı sarıldı kuzenine.

Daha sonra,hazırlanıp çıktılar.
Nisan,hastaneye gelince,hızlı bir şekilde Sinan'ın odasına gitti,Uğur'da peşinden.

Nisan,Sinan'ın odasına vardığında kocasının yavaş yavaş kendine geldiğini farketti ve Hızlıca yanına ilerledi.

-'Nisan...Nisan....'

Nisan,kocasının serseri saçlarını okşadı ve ona,

-'Burdayım birtanem,burdayım.'

Nisan,kocasının saçlarını okşuyordu,okşadığı taraf geri gidiyordu fakat ellerini çektiği anda tekrar dikleşiyordu.Boşuna serseri saçlı demiyordu ona Nisan.

Sinan,yavaşça gözlerini araladı ve bulanık görse bile etrafı karısının o yorgun,bitap düşmüş halini gördü.

-'Meleğim...'

Nisan,gözlerinin önünü bulanıklaştıran gözyaşlarını elleriyle sildi ve kocasına burukça gülümsedi.

-'Kalbim,iyimisin?Ağrın varmı?'

-'Kalbim ağrıyor.'

-'Şey,tam olarak neresi?Kurşun'da kalbine denk gelmemiş ki,hocam söylermisiniz ne yapmam gerekiyor hastaya?'

Sinan,gülümsedi ve şu sözleri söyledi,

-'Artık yorulmanı istemiyorum birtanem,çok yorgun görünüyorsun,birde kalbimden öpersen birşeyi kalmaz hastanın.'

Nisan,gülümsedi ve kocasının tam kalbini öptü.

-'Geçti mi hastamın ağrısı?'

-'Hastanız hiç geçmeyecek bir hastalığa yakalanmış asistan.'

Nisan,Sinan bu sözleri söyleyince içini bir hüzün kaplamıştır,kocası hastadır.
Hemde hiç geçmeyecek bir şekilde.Kahretsin!

-'Sinan!Birtanem,hiç korkma bak belki kurtarabiliriz seni korkma sen.'