Pişman Değilim!(TAMAMLANDI) #Wattys2016

PD!-23

Babam konuşması bitince yanıma geldi ve beraber eve geçtik.Ağladığı her halinden belli oluyordu.Evin kapısına geldik ve kapıyı açıp indim arabadan.
-'Baba,gelsene'
-'Yok kızım ben gelmeyeceğim,gir sen içeriye'
-'Baba,nereye gidiyorsun?'
-'İşlerim var kızım,gir sen içeriye işte'
-'Ya baba ne işin var?'
-'Kızım gir içeriye işte'
-'öff baba öff'
-'Baba'ya öf denmez,taş olursun'
-'Ben taş'ım zaten baba'
-'ATEŞ!'
-'Tamam,tamam hadi ben kaçtım'
Kıkırdaysrsk eve girdim.Halam Ayla açtı kapıyı.
-'Hala,ne ara geldin sen?'
-'Biraz önce geldim tatlım'
-'Ben odama çıkıp biraz uyumak istiyorum,sorun olmaz umarım'
-'Olmaz canım,uyu sen rahatına bak'
-'Sende'
Odama çıktım ve geceliğimi giyip uyudum.
~~
Ateş'i eve kadar bıraktım ve mezarlığa geri döndüm.İçimden bir ses Nisan o mezarda değil diyordu ama bir türlü inanamıyordum.
Nisan'ın mezarını kazacaktım.Biliyorum belki bu çok yanlıştı fakat dayanamıyorum artık.Onu o mezarda görmezsem de inanmayacağım.Gömüldüğü gün mezarlığa gitmemiştim.Gidememiştim.Kalbim dayanmamıştı bu kadarına.
Mezarlığa geri geldim ve mezarı kazdım.
Evet,tahmin ettiğim gibi mezarda değildi.
O kefen'in içinde yoktu.Sadece kemikleri olsa bile kefen'in içinde olurdu.Nerdesin Nisan nerdesin!
Nisan'ın mezar işleri ile Abidin ilgilenmişti.
Cebimden telefonumu çıkarttım ve Abidin'i aradım.
-'Alo,kanki ne oldu?Yoksa Ateş beni mi özlemiş?'
-'ABİDİN!Nisan mezarında değil!'
-'kanki ne saçmalıyorsun sen ya?Kız öleli 20 yıl oldu.Tabiki mezarda olmaz'
-'Abidin!Kemikleri mezarda olurdu!'
-'Ah,kanki orda birsürü köpek var yemişlerdir'
-'Abidin ya sen gerizekalımısın?Kefeni nasıl parçalasın hayvanlar!Bana doğru söyle!Nisan nerde!'
-'Bak kanki,yarın buluşalım ben sana anlatayım tamam mı?'
-'Tamam,yarım bir gelme Valla öldürüm seni'
-'Of kanki kapat hadi ya!'
Yarın tüm gerçekler ortaya çıkacaktı....
Nisan'ın bir yerlerde yaşıyor olması en azından bir umut bile kalbimin olduğunu tekrar hatırlatmıştı bana.
Belki ona kavuşabikirdim.
Ellerimi temizledin ve tekrar eve gittim.
-'Abla'
-'Sinan,sana göstermem gereken birşeyler var'
-'Nedir o?'
-'Gel benimle'
Ablam,elimden tuttu ve kapıya doğru ilerletti beni.
-'Gözlerini kapat Sinan'
-'Abla ne göstericeksin ya'
-'Ya kapat hadi!
~~
Gece uykumdan bir anda uyanmıştım.Çok susadığımı farkettim ve aşağıya indim.Kapıda daha önce hiç görmediğim bir kadın vardı.
Babam ve halam'da ordaydı.Babam şok olmuş bir şekilde kapıya bakıyordu.
-'BABA!BU KADIN KIM?'
~~
-'Şimdi aç gözlerini'
Gözlerimi açtım.Karşımda Nisan vardı.Beynim yine bana oyun oynuyordu.
Gözlerimi kapatıp açtım.Karşımda hala Nisan vardı.
Kafamı abla'ma çevirdim.Gözleri dolu doluydu ve evet dercesine bakıyordu bana.
Iki adım öne gittim.Hayal olsaydı ona doğru yaklaşınca gitmezmiydi?
Kolarımı uzattım ve sımsıkı sarıldım.B-bu kişi gerçekten Nisan'dı.Kokusunu içime çektim.Rüya olsaydı koku alamazdım.Ve,öpemezdim.
Hafifçe uzaklaştım ondan ve öptüm.Sanki bunu bekliyormuş gibi karşılık verdi bana.
Burdaydı!Ölmemişti!Karşımdaydı!
Dualarım kabul olmuştu.
-'Nisan,nerdeydin sen bu zamana kadar?'
-'Ben,....'
-'BABA!BU KADIN KİM?'
İşte şimdi yandık!