PD!-9

431 26 2
                                    

Nisan'ı kucağıma aldım ve bir taksi'ye atladım.
Nisan'ı dizlerime yatırdım.Bir elimle nabzını kontrol ediyordum.Çok hızlıydı.
Bu şekilde kalp krizi geçirebilirdi.
-'Daha hızlı gidin lütfen!'

-'Dayan Nisan!Yetiştiricem seni hastaneye!Dayan!Sakın bırakma beni!Haklısın!Çok kırdım seni!Çok üzdüm!Paramparça yaptım!Ama çok seviyorum seni Nisan!Yaşayamam ben sensiz!Olmaz!Sen bana öyle aşk dolu bakmayınca ben Yaşayamam Nisan!Yaşayamam!Benim için yaşamak zorundasın Nisan!Tüm gerçekleri yüzüme vurup,beni pişman etmelisin bu yaptıklarıma ve söylediklerime!Yine çok konuşup,beynimin ta en içini acıtmalısın sen!Ama beni bırakıp'ta kalbimde hiç geçmeyecek bir yara oluşturmayacaksın!Beni asla bırakmayacaksın!O adi şerefsiz'e yaptıklarını ödetmeliyiz Nisan!Bunlarıda birtek sen yaşarken yapabiliriz!Yalvarırım bırakma beni!Yalvarırım!Asla bırakma!Asla!Ölüm bile ayırmasın bizi!'

Taksicinin geldik sesi ile ücreti ödeyip,Nisan'ı kucağıma aldım ve hastaneye doğru koşuşturdum.Hemen onu acile aldılar.
Etraf çok kalabalıktı.Bir yanda doktorlar,bir yanda hemşireler,bir yanda ağlayan insanlar,bir yandan Nisan'ın mönitöründen çıkan sesler.
-'DIT!Dıt!Dıtttttt!'
Nisan bırakmıştı işte beni.
Ölmüştü.
kalbim,Nisan ile birlikte atmayı bırakmıştı.
Gözlerim görmez olmuştu.
Kulaklarım duymaz.
Nefes alamaz olmuştum.
Durmuştu hayat benim için.
Bitmişti herşey.
BELKİDE buraya kadarmış,bizim tüm hikayemiz.
Nereye gidersin be Nisan!
Daha sona doymadan,aşk'ımızı yaşayamadan nereye gidersin sen?
-'Nisan Deniz'in yakınları!'
-'Benim!Benim yakını!'
-'Hocam,hastayı geri döndürmeyi başardık.İç kanama olasılığı var.Ancak gerekli tahlilleri yaptıktan sonra net bir şekilde konuşabiliriz.Fakat çok ciddi birşey yok gibi görünüyor.'
Güçlükle,
-'Onu yaşatacaksınız'dedim.
Yere çöktüm ve ağlamaya başladım.Sarsıla sarsıla Ağlıyordum.Az önce herşeyim'i kaybediyordum az kalsın.Ama beni bırakmadı ve,geri dondü.Fakat hala iç kanama olasılığı vardı.Kafamı kaldırdım ve Nisan'ı Sedye ile çıkarttıklarını gördüm.
Yerden kalktım ve elini tuttum.
-'Yaşayacaksın Nisan!Yaşayacaksın!'

Nisan'ı tomogrofi'ye aldılar.Çaresizlik içerisinde yere çöktüm.Biraz sonra bir ses duyuldu,
-'Sinan!Nisan!Nisan'a ne oldu?'
-'Melek!'
Melek'i gördüğüme şaşırmıştım.Ama şimdi bunu düşünme zamanı değildi.
-'Bilmiyorum'diyebildim çaresizlik içerisinde.
-'Nasıl oldu?Sen yanındamıydın?Nasıl korumazsın onu?'
-'Melek!İleri gidiyorsun!'
-'Özür dilerim.Nasıl oldu kaza?'
-'Nisan ve ben tartışıyorduk.'Derin bir nefes aldım.-'Daha sonra Nisan,arkasını döndü.Bir anda oldu herşey.Birden araba'nın altında kaldı'
-'Allah'ım kurtar onu!Yalvarırım kurtar onu!'
-'O kurtulacak Melek!Bizi bırakıp gitmez o!'
-'Haklısın!O bizi bırakıp gitmez!'
Biraz sonra,kapı açıldı ve Sedye ile Nisan'ı çıkarttılar tomogrofi'den.
-'İç kanamadan şüphelendik fakat iç kanaması yok,geçmiş olsun'
Hemen Nisan'ın elini tuttum.
-'Kurtulacağını biliyordum aşkım.Beni,bizi bırakmayacağını biliyordum'
...
Aşkım kelimesini duymak,Melek'i tekrar o eski haline döndürmüştü.Yine kıskanmış,içindeki aşk denen o yoğun duygu yine ona kötü kötü şeyler düşündürmeye başlamıştı.
....
Gözlerimi açtığımda,nerede olduğumu anlayamadım.
-'Ben,nerdeyim?'
-'Hastanedesiniz Nisan hanım,bir kaza geçirdiniz'
-'Sinan!Sinan o iyi mi?!'
-'Sinan bey gayet iyi.Kazadan sağ salim kurtuldu'
-'O içeri girebilir mi?'
-'Tabiki'
Biraz sonra,yanıma Sinan girdi.
Hemşireler ve doktorlar dışarı çıktılar.
-'Sinan!'
-'Nisan,yorma kendini.İyi misin?'
-'iyiyim'
-'Çok korktum Nisan!Çok korktum sana birşey olacak diye.Beni bırakıp gideceksin diye çok korktum.Beni affettin mi?'
-'Affettim!'
-'Nisan!İyimisin canım?'
-'Iyiyim Melek,sağol'
-'Hastamızı rahat bırakalım da dinlensin biraz.Sizi dışarı alabilirmiyim?'
Sinan ve Melek dışarı çıktılar.
-'Birşeye ihtiyacın olursa ben burdayım'
-'tamam'
Bende ilaçların etkisi ile uyuya kaldım.
...
-'Evet,plan işe yaramadı!Evet!Evet yaşıyor!Evet,yeni Plan'ım hazır!Evet,birazdan uygulayacağım planı!Tamam!Tamam kapat hadi!'
Bakalım sevgili Nisan'ımız bu sefer kurtulabilecek mi?
..
Gizlice Nisan'ın kaldığı odaya girdim.
-'Çok üzgünüm Nisan,ama ölmen gerekiyor!' diye fısıldadım kulağına.
Koltuktaki yastığı aldım ve Nisan'ı boğmaya başladım.
Nisan,uyandı ve çırpınmaya başladı.
-'GÜNEŞ!'
Allah kahretsin!Sinan nerden çıktı?
-'Defol buradan!'
-'S-sonooooonnn borokmo bono.'
...
Sinan,Güneş'i odadan çıkartır ve polislere teslim eder.
Nisan,çok korkmuştur.Bu yüzden,Sinan,Melek odanın içinde, ve hastanenin hassasiyetinden dolayı 3 güvenlik'te kapıda bekliyorlardır.
-'Nisan,birtanem'
-'Sinan,ben çok korktum'
-'Biliyorum aşkım,biliyorum.Ama korkma!Ben yanındayım!Her zaman yanında olacağım!Bunu sakın unutma!'

Melek,daha fazla yarasının deşilmesine izin vermeden çıkar gider hastaneden.
Nisan,durumu farketse de bozuntuya vermez.
-'Nisan'
-'efendim'
-'seni çok seviyorum!'
-'bende seni çok seviyorum!'
-'Sinan,ben.....'
-'Söyle birtanem'
-'Sinan,ben ayrı yaşamak istemiyorum!'

Pişman Değilim!(TAMAMLANDI) #Wattys2016 Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin