She Was Mine

Mine 20

December 24

I grabbed the cake I baked a while ago. Sinimulan ko itong lagyan ng icing at iilan pang sweets.

After our Christmas Party, I take
some cooking class about baking. Alam ko naman talaga kung pa'no magbake, but this time I'm baking a red velvet cake. I love cheese, so...

I could myself with my messy hair and messy face with a flour in it. It didn't bothers me looking that way, since alam ko namang ako lang mag-isa sa bahay. I'm in our main kitchen, yung mga katulong naman namin ay nasa dirty kitchen, preparing for our noche buena later. I own the kitchen today.

"Hmm, looks yummy, huh?"

I frozed before turning my neck to face the person who talked.

"Kuya!" I hugged him kahit na alam ko na madumi ako.

He hugged me back. I missed him! "Missed me that much, huh?"

He chuckled and I cried. Hindi ko na napigilan ang luha ko. Ilang buwan din akong walang kasama, I was completely alone.

He held my cheek up and pinch it hard. "Iyakin." Humalakhak siya. Inayos niya yung buhok ko and wipe soar flour stick on my face. Kaya ko siya namimiss e. He's always the sweet brother I always have when I'm with him.

"Is papa with you?"

I bit my lip and regret that i asked him that question. Sana hindi ko na lang tinanong.

"He's coming."

Nabuo ang pag-asang meron ako kanina. Paminsan-minsan lang kasi kami nagkikita. I crave for his attention, I really do.

"And he's coming with someone."

Pinagwalang bahala ko yung sinabi ni Kuya. It must be related into business. Baka ilalakad na naman nila ako sa mga anak ng kasosyo ni papa sa negosyo.

Bumalik ako sa ginagawa ko. Tinulungan naman ako ni kuya kahit na medyo mali-mali yung ginagawa niya.

Natatawa pa ako kasi para siyang ewan. Naka polo shirt kasi tapos maong shirt. Nakaclean cut yung buhok, gwapo pero madumi ang buhok. Natapos ko yung cake, naging madumi ako pero mas grabe pa yung harina na natapon sakanya.

"Sht. Ano ba naman 'to,Tiara?" Yumuko siya para linisin yung natapon na harina. Maslalo lang kumalat yung harina. Dahil sa inis niya, he run his hands on his hair.

Humalakhak ako. "Lolo Crad!"

His eyebrows narrowed. May harina na ang kanyang buhok. "Pangit!" I laughed louder.

He clenched his jaw. Umiling siya at pinalinis na lang yung kalat sa katulong. Pinagpatuloy ko yung ginagawa ko. Si kuya naman ay nanood na lang.

"May nanliligaw na raw sa'yo?" Tinaasan niya ako ng kilay.

Nakaupo siya sa counter part ng kitchen. I was doing the icing on the cupcakes now. Tinignan ko siya. Nanliligaw? Wala na.

"What? I don't have any." I tsked.

Pinilig niya ang ulo ko. He stared at me for a moment. Alam kong hindi siya naniniwala. He wouldn't ask if he wasn't sure. Parang tinatanong niya lang ako to test if i was still honest to him.

"Really? Kahit noon?" He crossed his arms.

Napaismid ako. I'm not sure kung nilagawan ba talaga ako ni Shawn.

"I think so." Nagkibitbalikat ako bago nilagay sa ref yung cupcakes.

Ginulo niya yung buhok ko. "I know Shawn is hitching on you." Humalakhak siya.

Nanlaki ang mata ko. He know Shawn, noon pa. But the heck? Sino naman ang may sabi niyan. Hindi hilig ni Kuya maghire ng private investigator.

"He told me." Napangisi siya.

What? Are they communicating? Nagkasama ba sila sa ibang bansa?

"Magkasosyo yung papa niya at si papa." He said like he'd read what I'm thinking.

"I'm not asking." Hinubad ko yung apron at naghugas ng kamay.

"You're curious."

Hindi ko na siya pinatulan. Naiinis pa ako. Ang kapal ng mukha nung kurimaw na yun na magyabang sa kuya ko na nanliligaw daw siya. Ni wala nga akong natanggap na boquet of rose galing sakanya. Puro siya tig-isang stick ng rose, paminsan-minsa pa nagbibigay. Kay yamang tao,ang kuripot. Pa'no na lang kung sagutin ko siya? Ano yun, ako magbabayad ng pandate namin? Ni wala nga siyang ka-effort-effort sa panliligaw. O talaga naman sigurong hindi siya nanliligaw,puro lang yabang e.

Nanlaki ang mga mata ko. Napatigil ako sa paglalakad papasok ng kwarto ko nang bumulaga ang kwarto kong punong-puno ng balloon na lumipad and were stuck at the ceiling of my room. May mga balloon rin sa sahig pati iilang rose. Hindi petals, kung yung ulo talaga ng rose mismo. Rainbow roses.

Napanganga ako sa nadatnan ko. Am I really dreaming? My heart pounded. Feeling ko ay mahihirapan na ako sa paghinga dahil sa bilis ng tibok ng puso ko. Ayokong mag-assume... But did he really did this for me? Like.. Damn! It's sweet!

All of my negative thoughts i thought about him changed into positive. Oo na, binabawi ko yung mga pinagsasabi ko kanina.

Lumapit ako sa kama ko at kinuha ang isang stem ng rose. There's a note stick on it.

'Turn Around'

I looked around. Tumalikod ako. I lost my balance when I bumped into someone. Napapikit ako ng nahulog ako sa kama ko. I close my eyes not because I'm not ready to fall,but because of the familiar scent that tickles my nose. I heard someone chuckled. Napadilat ako. I'm not shocked. He towered me.

"Kakadating ko pa nga lang, nag-aaya ka na." I completely blushed. Binulong niya iyon sa tenga ko.

I don't know how Can Face him still, kahit alam kong parang binuhusan na ng asido ang mukha ko sa sobrang pula nila. At the same time,it's hot.

Unti-unti niyang nilapit ang mukha niya sakin. Before his lips landed on mine, tinulak ko siya. Umupo ako sa kama ko at tinignan siya ng masama.

Tumayo siya ng maayos at ngumisi.gah! I miss him!

"You beau bastard!" I shouted.

Unti-unti nabura ang ngisi sa kanyang mukha. Napalitan ito ng pagtataka. Tumayo ako at sinapak siya. Muli ay humalakhak siya. Hinawakan niya ang nanghihina kong braso and hugged me. A tear escaped from my eye as felt his heartbeat.

Tumaas baba ang mga balikat ko dahil sa paghikbi. I felt him hugged me tight as he kissed my forehead.

"Missed me?" I punched him.

Napahiwalay siya sakin at mapayuko para hawakan ang tiyan niyang sinuntok ko.

"Who wouldn't? Idiot." I spat.