It's exactly 8:00 when we arrived here in airport. 9:00 ang alis niya, kaya may time pa kaming magkasama. Habang papasok kami sa loob napansin kong mapapatingin sila samin at ngumingiti.
"Goodevening Ma'am. Goodevening Captain" bati nila sa amin. Nakangiti lang ako sakanila at ganon din naman si Liam.
Pero bakit parang may mali? Parang familiar sakin yung ibang taong andito. Tsaka bakit halos sila nakatingin lang sa amin at nakangiti? Maliban sa pogi 'tong kasama ko, ano pang meron? Napahinto ako ng may makita akong familiar sakin.
"Nikki?" I whispered. Pero bigla nalang siya nawala. Pero imposible, baka tulog na yun ngayon. Yun pa ba? Antukin yun eh.
"Hey!" Tawag sakin ni Liam.
"Yeah" sabi ko at naglakad palapit sakanya.
"Tara muna dun" Sabi niya sabay turo sa isang lugar kung san wala masyadong tao. Sumunod naman ako sakanya.
"Maupo muna tayo" Sabi niya at hinila ako palapit sakanya. Kanina ko pa napapansin na tingin siya ng tingin sa cellphone niya.
"Are you expecting someone?" Tanong ko. Medyo naiirita na kasi ako eh.
"Wala. I'm just checking the time" Sagot niya. Eh? Hindi ba niya napapansin yang oras sa harap namin? Ang laki kaya oh! Mga dahilan eh.
"K!" Inis na sabi ko. May sinabi pa siya pero hindi ko na narinig dahil tinakpan ko ng earphones 'tong tenga ko. Maya-maya'y tumunog ang phone niya. Hindi pa ako nag-abalang silipin ito.
"Shane?"
"Hey!"
"Tss"
"Ano ba?!" Inis na lingon ko sakanya dahil sa tinanggal niya ang nakasalampak sa tenga ko.
"Knock knock" Nakangiting sabi niya.
"Tss. Dami mong alam!" sabi ko at tangka kong aabuti ang earphones ko pero inilayo lang niya.
"Fine! Who's there?" Nakasimagot na tanong ko.
"Mary" Ge! babae na naman.
"Who's marry?! One of your girls?!!" Hindi ko na napigilang ilabas ang inis.
"What?!" gulat na tanong niya.
"Anong what?! Kunwari kapa! kanina kapa tingin ng tingin dyan sa phone mo"
"I was just checking"
"Checking?! Can't you see the clock over there?!" Sabi ko sabay turo ko sa tapat namin.
"Ahh.." Sabi niya sabay kamot ng ulo. Sa inis ko, tumayo ako at naglakad paalis. Bahala siya sa buhay niya.
Lalo akong nainis dahil hindi man lang niya ako sinundan. Niloloko ba niya ako? Nakakinis naman eh. Ayaw ko mag isip ng kung anu-ano pero gumagawa siya ng dahilan para magduda ako. Tss! May paiyak-iyak pa siya kanina! Naglalakad ako habang pinupunasan ang mga luha ko.
"Ma'am?" Tawag sakin. Tinignan ko ang guard at nakangiti ito.
"Yes?"
"The sign" Nakangiting sabi niya.
"What?" Nakakunot noing tanong ko. Hindi siya nagsalita at naglakad paalis. Anong meron sa mga tao ngayon? Nagpatuloy na ako sa paglalakad. Palabas na ako ng may humila sakin. Nilingon ko ito at pag tingin ko, si Andrew.
"What are you doing?" Tanong ko.
"Why are you crying?" Tanong din niya at inabot sakin ang panyo.
"Thank you" Ngumiti ako at inabot ang panyo.
"Now, why are you crying?" Ulit niya.
"N-nothing" Sagot ko.
