Because I love her

Selena

-Selena już siódma!!!-krzyknęła mama z dołu.

-Już wstaje mamo!!-odkrzyknęłam i powolnie zwlokłam się z łóżka.

Jak już wiecie nazywam się Selena. Mam 17 lat i chodzę do 2 klasy liceum. Mieszkam w Espuma Solar w dzielnicy Poverty. Natomiast szkołę mam w rico- wschodnia dzielnica miasta.

-Selena zaraz się spóźnisz!- usłyszałam krzyk z kuchni.

-Idę!-ubrałam się i powolnie zeszłam do jadalni.

-No jesteś. Ile można cię wołać?

-Siedziałam wczoraj do późna, bo jutro mam sprawdzian.

-No to dobrze. Ucz się, bo może znajdziesz lepszą pracę ode mnie.

Moja mama pracuje na dwie zmiany, a tata...tata ma nas w dupie. Zostawił nas kiedy skończyłam 6 lat, a moja najmłodsza siostra zaledwie miesiąc. Mama jest teraz sama. Bardzo doceniam ją za to, że radzi sobie z czwórką dzieci. Nie wiem czy na jej miejscu poradziłabym sobie.

-Kochanie mogłabyś zrobić dzisiaj zakupy? Wychodzę zaraz do pracy a wracam po dwudziestej i nie zdążę.

-Mamo nie powinnaś się tak przemęczać. Niedługo się wykończysz.

-Musimy mieć za co żyć Sel. Pieniądze nie spadają z nieba, przynajmniej biednym ludziom.-powiedziała smutno i weszła do łazienki.

Zjadłam śniadanie i umyłam po sobie naczynia. Poszłam do pokoju, nałożyłam lekki makijaż i wyszłam do szkoły. W autobusie spotkałam moją przyjaciółkę Taylor. Do szkoły weszłyśmy dziesięć minut przed dzwonkiem. Udałyśmy się pod klasę i usiadłyśmy pod ścianą. Na korytarzu było głośno. Wszyscy ze sobą rozmawiali, wygłupiali się i robił się harmider. Jak to w szkole.

-O Boże .-westchnęłam na widok blondyna przemierzającego korytarz ze swoimi kumplami.

-Nie gap się tak na niego bo ci oczy wyjdą.-zaśmiała się Taylor.

-To nie jest śmieszne.-uciszyłam ją.

-Miśka przecież wiesz, że on nawet nie wie o twoim istnieniu.

-Dzięki Tay.

-No przepraszam, ale nie chcę żebyś się zawiodła.

_________________________

Mamy pierwszy rozdział. Dzisiaj taki wstęp, ale ogólnie będą dłuższe. Mam nadzieję, że się wam spodoba.

xxxOliwiaxxx