Unexpected Jowa!

Chapter 23

Ja's POV

Ilang linggo na rin simula yung bago kong routine.Yung tipong paggising mo dadalaw ka sa Ospital tapos diretso sa school,pag may time pa babalik ako para bantayan si Seb.

Ewan ko ba kay Sebastian ang tagal gumising inip na inip na nga ako.Sabi pa nung iba pumapayat daw ako tapos lagi na lang daw namamaga yung nga mata ko.

Nandito nga pala ako sa unit ni Seb.Kasama ko si Jia,sabi ko sa kanya kaya ko na sarili ko pero ayaw niya kong iwan.

"Ja, shopping tayo"nakangiti niyang aya."Para naman kapag nagising si Sebastian e may bago sayo"ano ba tingin niya na wala na akong damit.

"Wag na"tutol ko.

"Sige na,saka pansin ko rin parang paulit-ulit lang yung suot mo naliligo ka ba?"aba matindi tong babaeng to ah.

"Hoy mahiya ka nga.Mas lamang ako ng paligo sayo noh!"sabi ko pa.Nagtwanan na lang kami.Buti na lang may kaibigan akong tulad ni Jia,kahit papaano nababawasan yung lungkot sakin.

Pumunta na kaming mall para magshopping.Pili doon pili dito,at parang nakalimutan ko na may problema pala ako.

Bumili ako ng isang stuff toy.Bear na maliit kulay brown siya ang cute cute kasi,ibibigay ko yo'n kay Seb.Bumili din ako ng key chain same kami,bear din yun pero color white naman.

"Jia,umuwi ka na dadaan pa akong Ospital e,bibigay ko yung teddy bear kay Seb"nakangiting sabi ko.

"Ah ganun ba.Sige ingat ka Ja ha.Bye"sabi niya at sumakay na ng taxi.Sumakay na rin ako ng taxi papuntang Reyes Hospital.

Pagpasok ko sa kwarto kung nasan si Seb nakita ko si Andrea.
Ngumiti siya pero alam kong plastik lanb yun dahil nandito si Tita Ella.

"Oh Jaggi,buti napadaan ka"sabi ni Tita kaya yung atensyon ko napunta sa kanya.

"Ahmm opo,gusto ko po sanang tignan si Seb"sabi ko at nilapag yung paper bag na may laman na gift ko para kay Seb.

"Oh sige mga anak maiwan ko muna kayo" sabi ni Tita at lumabas na.

"So,how's Sebastian?"tanong ni Andrea.

"Sabi ni Tita Ella sabi daw ng doctor hindi pa alam kung kailan siya magigising"sagot ko sa tanong niya.

"I hope na magising na siya as soon as possible"sabi niya si Andrea bataga ang kausap ko?

Totoo ba tong side niya na nakikita ko? Or baka kalokohan lang ang lahat.

"Hmm sige mauna na ako"tapos lumabas na siya.Pumasok naman si Tita.

"Sabado ngayon di mo manlang ba ibibigay tong araw na to para sa sarili mo?Magpahinga ka naman" sabi ni Tita.Gustuhin ko mang magpahinga mas pipiliin ko na lang na bantayab si Seb.

"Okay lang po ako Tita.I can take care of my self so don't worry po"naka smile na sbi ko.

"Nga pala mamaya umuwi ka na ha.Sa ayaw at sa gusto mo magpahinga ka.Dadating ang daddy ni Seb mamaya.Gusto kong mag-ayos ka kayq magpahinga kana mamaya at bukas na lqng bumalik okay ba yun?"mahinahonh sambit ni Tita.

"Ah ganun po ba,sige po"sabi ko.

Dapat magmukha akong desente sa harap ng papa niya tama si Tita.

Ilang oras pa akong nagstay sa Hospital at pinauwi na rin ako ni Tita.Sobrang pagod ako,kaya pagkauwi ko dumiretso agad ako sa kwarto at nahiga.

-

Alasdos ng madaling araw ng marinig kong may tumatawag sa akin.Kaya kahit ayaw ko pang bumangon,bumangon na ako para sagutin yung tawag.

"Hello" medyo husky pa na sagot ko.

"Jaggi...hik ..... Si Sebastian....gising na"sabi ni Tita Ella.Hindi ko alam pero napaka saya ko dahio nagising na siya pero bakit may hikbi at parang umiiyak yung tono ng boses niya?

Nag-ayos na ako at nagtungo sa Reyes Hospital.Nakita ko si Tita Ella sa labas ng kwarto ni Seb.

"Tita okay na po ba si Seb?" bungad na tanong ko.

"Iha,gising na siya .Pero may problema"kinabahan ako dahil sa pagbitin sa akin ni Tita.Anong problema?

"Walang naaalala si Sebastian.Nagka amnesia siya yung mga memory lang nung bata siya ang naaalala niya.Yung tungkol sa inyo,wala na.Sabi rin ng doctor na wag daw munang pilitin si Sebastian na maalala ang lahat dahil baka mapasama siya"hindi ko alam pero may kung anong aura ang bumalot sa katawan ko.Para akong tinorture ng paulit ulit.Masama ba ako para mangyari to?

Pumasok na kami sa loob at nakita ko si Seb na nakahiga at gising na.

"Ma"tawag niya kay Tita Ella.

"Anak"naka smile na ngiti ni Tita.

Hindi na niya ako pinakilala dahil baka daw sumakit ang ulo ni Seb pagnagkataon.Hinintay kong makatulog siya saka ako umupo sa gilid ng kama at hinawakan ang kamay niya.

"Sabi ko gumising kana.Pero di ko naman sinabing kalimutan mo ako,ano ka ba.Mahal na mahal kita Sebastian,magtitiis ako hanggang sa maalala mo ako.Kaya kong magtiis para sayo"sabi ko at bumuhos ang luha na kanina pa sa mga mata ko.

Hindi ko namalayan na nakaidlip na pala ako kaya inangat ko ang ulo ko at nakita kong nakatingin sa akin si Seb.

"Are you okay?"tanong niya.Napatayo ako at parang di mapakali.

"Ahh yes I'm okay"sabi ko at pilit na ngumiti.

"Are you sure? You're hands is so cold.Hehe kanina pa kasi ako gising and nakita kita na tulog while holding my hands,can I ask who you are?"sa mga sinabi niyang iyon hindi ko alam kung matutuwa ako dahil tinatanong niya kung okay ako o malulungkot dahil tinanong niya pa kung sino ako.

"Kaibigan ako ni Tita Ella.Sige mauna na ako"hindi ko na hinintay ang sasabihin niya at mabilis pa sa kabayo ang paglabas ko sa kwarto.

Doon lumabas lahat ng luhang ayokong pakawalan kanina.Hindi ko alam kung saan ako pupunta pero gusto kong lumayo.

Tumakbo ako nang tumakbo hanggang makalayo ako ng Hospital at huminto sa isang park.

Dito ko na lang ibubuhos lahat.Ang sakit sakit na grabe.

**********
Annyeong!please vote and comment.Mahal ko kayo :)