Chapter 29

507 15 6
                                    

Gypsy’ POV.

“I promise you, ill be always here for you..”

 

“I promise you, ill be always here for you..”

 

“I promise you, ill be always here for you..”

 

“I promise you, ill be always here for you..”

 

“I promise you, ill be always here for you..”

 

“I promise you, ill be always here for you..”

 

“I promise you, ill be always here for you..”

 

Kanina pa paulit ulit sa utak ko yung sinabi niya kaninang umaga, na parang ngayon lang nag si sink in lahat lahat, Mas lalong naramdaman ko ang pagkabog ng puso ko, mas lalong lumakas at hindi ko alam pero gusto kong sumigaw, sumigaw sa tuwa at halos gusto ko mag tatalon talon, pero baka kasi nag aasume lang ako, baka nag co-conclude na naman ako na hindi pala magkakatotoo.

 

“Tandaan mo palagi na sobrang special ka sa akin,..”

 

“Tandaan mo palagi na sobrang special ka sa akin,..”

 

“Tandaan mo palagi na sobrang special ka sa akin,..”

 

“Tandaan mo palagi na sobrang special ka sa akin,..”

“Tandaan mo palagi na sobrang special ka sa akin,..”

 

Umiiling iling ako at pilit na inaalis sa utak ko ang mga sinasabi niya sa akin, ako? Special sa kanya? Siguro special nga dahil bestfriends kami dba? Dba?

Oo, yun lang ata yun Gypsy wag nalang tayong mag assume dahil baka mas masaktan lang tayo lalo, lalo na at alam mo naman ang totoong estado ng relasyon nyo.

Tumayo ako mula sa kama ko at saka nag pumunta sa terrace, malapit na mag alas dose pero hindi pa rin ako dinadalaw ng antok, kanina ko pa pilit na pinipikit yung mga mata ko at inaalis ang mga sinasabi as akin ni Shin, pero kahit anong gawin ko ayaw talaga.

Parang isang sirang plaka na paulit ulit nalang na nag eecho sa utak ko ang lahat, ang sarap lang iuntog ng ulo ko para hindi ko na maisip yun at nang makatulog na ako sa wakas, pero syempre hindi ko naman yun gagawin.

Sayang ang ganda ko pag ginawa ko yun noh, masasaktan pa yung ulo ko. Hahaha.

Nakatingin lang ako sa kalangitan habang nasa terrace ako, punong puno ng mga bituin ang kalangitan, ganito ako dati eh, ganitong ganito ako, yun bang pag wala ka nalang magawa at hindi ka makatulog sa gabi, tinitingnan mo nalang ang mga bituin sa kalangitan.

Minsan kasi, para kang kinakausap ng mga bituin, para bang may buhay sila na kumikislap kislap sa kalangitan at kinakausap ka.

Bitter Mo Teh! #Wattys2017Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon