25 ( BAŞLANGIÇ )

BAŞLANGIÇ BÖLÜM 16

16. BÖLÜM

26 ŞUBAT 1971

13.05

SULTANAHMET / İSTANBUL

"İşte burası da Sultanahmet Camii"

Diyerek eliyle camiyi gösterdi Cemal. Afet büyük bir merakla Cemal'in gösterdiklerine bakıyor ve heyecanla dinliyordu.

"İstersen bir şeyler yiyelim, sonrada Topkapı Sarayına gideriz.

"Yemek mi! Kahvaltıyı geç yaptık zaten, ama bir çay olur, saraydan sonra da yemek, ama sen açsan"

"Yooo sorun değil, o kadar aç değilim"

Cemal ile Afet yakınlardaki bir kahvehaneye oturdular. Çok geçmeden de çaylarını yudumlamaya başlamışlardı."

"Sana bir şey sorsam, ama tabi cevaplamak zorunda değilsin."

Cemal meraklanmış bir halde

"Sor bakalım"

"Ev konusu mu?"

"Efendim"

"Ev diyorum, baban Murat'a ev aldığı için mi kızgınsın?"

Cemal soruya şaşırmış halde, ama sakinliğini koruyarak

"Ev mi? Hayır canım, ne alakası var."

"Cemal, Murat bana üvey olduğunuzu anlattı."

"Haa şu mesele, madem biliyorsun. Afet ben çocuk değilim. Murat'ın babası ile babam ortaktılar. Yani anlayacağın Murat'a alınan ev kendi payından alındı, bu gayet normal bir şey, neden kızgın olayım ki, Murat'ın hakkı bu."

"Peki o zaman neydi o kavga ve kimin içindi."

" Afet saraya gidelim mi? Çok kalabalık olmadan."

"Cemal konuyu değiştirme. Ben konuyu biliyorum. Murat bunu da anlatmıştı."

Cemal çok şaşırmış,  Afet'in yüzüne baktı.

"Nergis'i de mi anlattı sana"

Afet de şaşkın Cemal'in yüzüne bakarken,

"Nergis mi?"

Cemal yuttuğu zokanın etkisiyle elini başına götürdü. Kısa bir afallamadan sonra

"Ya ben Nergis dedim ama benim kız arkadaşım"

"Cemal ne olduysa geçmişte oldu ve yaşananlarda yaşandı. Bir şey saklamana gerek yok. Söz aramızda kalacak."

Cemal düştüğü durumun sıkıntısıyla gözlerini Afetten kaçırsa da Afet ısrarlı bir şekilde

"Lütfen Cemal, söz aramızda kalacak."

Cemal bir iki saniye suskun kaldıktan sonra

"Tamam, ama bunu Murat duymamalı, hem zaten geçmişte olan bir şey"

"Tabii ki Cemal, seni dinliyorum."

"Nergis Murat'ın okul arkadaşı yani anlayacağın eski sevgilisi, aralarını ben yapmıştım. Birbirlerini çok seviyorlardı, evleneceklerdi falan filan, sonuçta Murat evlilikten korktuğu için kızı bırakıp gitti. Yani dediğim gibi eskiden olan bir şey, ben de kavgayı abarttım biraz."

"Cemal yapma, yani okul aşkı yüzünden mi, dün akşam birbirinize girdiniz, şu hikâyenin tamamını bana anlatır mısın?"

"Afet anlatacak bir şey yok."

"İyi o zaman akşam ben Murat'a sorarım."

"Hani sözdü, anlatmayacaktın."

"Tamam, söz verdim ama sen de bana tamamını anlatacaktın. Ben tamamını anlattığını zannetmiyorum."

"Çok inatçı olduğunu söyleyen oldu mu?"

"Bilmem, ilk olabilirsin."

Cemal derin bir nefes çekerek,

"Nergis hamile kaldı ve bir çocuk doğurdu, ismi Mustafa, ablasıyla kalmaya başladı, çünkü babası yani Kemal Amca kızmış bir şekilde evden kovdu... Tamam, oldu mu şimdi. Ohhh be."

"Sen de bu yüzden Murat'a kızgınsın, o yüzden de beni gördüğünde bana tepki gösterdin."

"Gösterdiğim tepki sana değildi. Yanlış anlamanı istemem, senin yerinde kim olsa aynı tepkiyi gösterebilirdim. Şahsınla alakalı değil. Şimdi sözünü tutacak mısın?"

"Söz verdim bir kere merak etme."

"Bu anlattıklarımın Murat ile olan ilişkinize zarar getirmesini istemem, aranızda ne yaşanacaksa, iyi veya kötü hiçbir şekilde sebep olmak istemiyorum."

Afet Cemal'in elini tutup, gülümseyerek

"Merak etme Cemal, inan sen sebep olmayacaksın."