BAŞLANGIÇ BÖLÜM 51

80 18 1
                                    


51. BÖLÜM

24 ağustos 2015

Saat 23: 50

İSTANBUL / FATİH- 24 üncü GÜN

Faruk omzuyla kapıya sıkıca yüklendi. İkinci denemesinde kapı açıldı. Eve girdiklerinde Atamer salonda yatıyordu. Yasemin Atamer'e koştu. Atamer'in yüzü bembeyaz, titriyordu. Ağzından, burnundan kan geliyordu. Faruk telefonla ambulansı aradı. Yasemin yüzünde çaresizliği ile

" Atamer, aşkım aç gözlerini"

Atamer titriyordu. Hafifçe gözlerini açtı. Yasemin'i görünce gülümsedi. Konuşmaya çalıştı. Ama takatsizdi. Faruk ta yanına geldi.

" evlat ne oldu sana"

" abi erken geldik. Neden böyle oldu" dedi Yasemin.

Faruk Atamer'in saatine baktı. Saati gece yarısını beş geçiyordu. Atamer son bir gayretle Yasemin'e bir şeyler söylemeye çalıştı. Yasemin duymak için eğildi.

" BAŞARAMADIM. AFFET BENİ. ÇOÇUĞUMUZA İYİ BAK... BEN KENDİMLE YÜZLEŞTİM. HEYKEL İLE YÜZLEŞME YASEMİN"

Atamer'in titremeleri artmaya başlamıştı. Eve Kemal'de girdi. Şaşkın bakışlarla ona ne olduğunu çözmeye çalışıyordu. Yasemin Atamer'in elini sıkıca kavradı. Atamer yavaş yavaş kaybolmaya başladı. Yasemin hıçkıra hıçkıra ağlarken beni bırakma diye bağırdı. Atamer ile Yasemin gözlerini birbirlerinden ayırmıyordu. Atamer son bir kez zor da olsa gülümsedi, bu Yasemin'in Atamer'i son görüşüydü. Atamer yok olmuştu. Yasemin dizlerinin üstünde yere kapaklandı. Avaz avaz bağırarak ağlıyordu. Faruk ile Kemal çaresiz ne yapacaklarını bilemiyorlardı. Saat gece yarısını geçmiş, gün yirmi beş ağustos olmuştu. Yirmi beşinci gündü.


09 Eylül 2015

Saat 10: 15

İSTANBUL / ATATÜRK HAVALİMANI

Dış hatlar bekleme salonunda Yasemin, yanında Faruk ve Kemal oturuyorlardı.

" tüm bunlara inanmak güç" dedi Kemal

Faruk da onaylarcasına başını salladı. Yasemin Kemal'e baktı

" Nergis ile görüştün mü?

" evet... İyiler. Sanki hiçbir şey yaşamamış gibi. Murat ile İzmir'deler."

Faruk gülümsedi.

" en azından senin adına güzel bir şey var"

" a evet. Annem değil mi. Eve gelip de onu karşımda gördüğümde ki halimi bilseydiniz. Korkudan kalbim duracaktı."

Yasemin ile Faruk bir an Kemal'in o halini düşünüp gülümsediler. Kemal

" biraz daha vakit var. Ben gidip çay alayım. İçersiniz değil mi?

" iyi olur abi."

Kemal çay almaya gitti. Faruk Yasemin'e yaklaştı.

" sen hiç merak etme evlat. Bu iş burada bitmedi. Bir şeyler öğrenmek için ne gerekiyorsa yapacağım."

" biliyorum abi. Benim için de bitmedi. Atamer geri dönecek"

Az geçmeden Kemal elinde üç çay ile gelip. Çayları verdi.

" Yasemin gitmek zorunda değilsin biliyorsun" dedi Kemal.

" evet ya evlat. Burada sana her zaman yer var. Sen bizim artık emanetimiz, kızımızsın."

25 ( BAŞLANGIÇ )Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin