54. BÖLÜM
17 EYLÜL 2015
09.25
İSTANBUL – ŞİŞLİ
" işte geldik... Tarif ettiğiniz yer"
Dedi taksi şoförü.
" buyurun paranız"
" buraya gelmek istediğinizden emin misiniz?
" efendim"
" sanki bir ev dediniz gibi geldi de"
" evet, ilerideki bahçeli ev... Teşekkür ederim"
Diyerek Yasemin taksiden inip yürümeye başladın. Taksi şoförü bir iki saniye Yasemin'in arkasından baktı.
" Allah Allah... Yazık, genç bir bayanda, neyse"
Arabayı çalıştırıp oradan uzaklaştı. Yasemin bahçe kapısını açıp içeri girdi, kapıya doğru yürüdü. Kapıya tam vuracaktı ki, kapı açıldı"
" geldiğini penceren gördüm"
" bilmiyorum sana gelmek istedim,"
" korkmuş gibisin"
" evet dede... Adın bu mu gerçekten"
Dede gülümsedi.
" ne fark eder, bazen dede derler bazen baba, Özbek bir komşum var bana ata bile diyor, neyse geçsene Yasemin"
Yasemin içeri geçti.
" arkadaşın nasıl"
Diye sordu dede, Yasemin geçen sefer oturduğu yere oturdu.
" hangisini söyleyeyim"
" bilmem "
" evet, iyi... O gün söylediğim komadan çıktı... Hayır, iyi değil artık ortalarda yok... Yok oldu"
" başka bir şehre mi gitti"
" keşke öyle olsa ama maalesef"
" anlıyorum anlatsan da zaten ben anlamam değil mi? Ama sabah sabah buraya seni anlayamayacak bir adama geliyorsun"
" haklısın, delice... Bir heykel var"
" hani şu mistik heykel, zamanda yolculuk yaptıran"
" evet ve Atamer o heykeli üç kere kullandı"
" e ne derler Allah'ın hakkı üçtür diye"
Yasemin biraz şakaya kızmış
" lütfen şakanın zamanı değil"
" pardon evet üç kere kullanınca ne oluyor"
" heykele hapsoluyor, ta ki bir başkası o heykeli üç kere kullanıncaya kadar"
Dede bir kahkaha patlattı.
" arkadaşın Atamer şimdi bir heykelde hapis mi?
" nesi komik bunun"
" be bileyim ben okumuş tahsilli birine benziyorsun da"
" bana geçen geldiğimde mekân değiştirme neydi o tay mekân mı"?
" tayy-i mekân"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
25 ( BAŞLANGIÇ )
Khoa học viễn tưởngHER SON BİR BAŞLANGIÇTIR BELKİ 7 BELKİ 2 BELKİ 5 NE OLACAĞINLA ALAKALI DEĞİL NE OLDUĞUNU BİL ARTIK 25 SENSİN
