BAŞLANGIÇ BÖLÜM 76

40 17 1
                                    


76. BÖLÜM

02 ARALIK 1969

14.25

KAHİRE / MISIR


Yagop büyük bir konağın önünde durdu.

" işte... Burası"

Dedi yanındaki genç kıza.

" çok güzelmiş"

" hadi girelim"

Yagop bahçe kapısından girerken genç kız kolundan tuttu Yagop'u.

" uzun zamandır buna hazırlanıyorum, her şeyin doğru olmasını istiyorum"

Yagop gülümsedi.

" merak etme... Kontrol sende artık... Artık..."

" biliyorum... Artık 25 benim... O kadın Yasemin..."

" Yine mi... vazgeçmeyeceksin değil mi... tanımıyorum o kadını... Neden bana o kadını soruyorsun... Kim bu kadın"

" önemli değil Yagop... Hadi girelim"

Bahçe kapısından içeri girip kapıya doğru yöneldiler. Yagop tam kapıyı çalıyorken

" dur bir dakika"

Dedi genç bayan. Cebinden bir kolye çıkartıp boynuna taktı.

" o kolyeyi takıyorsun"

" zamanı gelmişti... Bu kolye burada niçin olduğumu hatırlatacak"

Yagop kapıya iki kere vurdu. Çok geçmeden genç bir bayan açtı kapıyı.

" buyurun"

" Ayşe tamam yabancı değiller"

" tamam efendim"

Ayşe içeri geçerken

" sana kaç kere bana efendim deme dedim... Sen Yagop olmalısın sende..."

Yagop tam ağzını açacakken genç bayan

" Afet... Adım Afet Bahr"

Yagop Afet'e şaşkın baktı. Afet de Yagop'a

" lütfen içeri girin"

" bayan güzelmiş... Kim bu"

" ha o mu Afet... Uzaktan akrabam olur, Ayşe... Onu Suriye'de bırakamazdım... Burada bize yardımcı olacaktır... Ve güzel olduğu doğru ama senin kadar değil"

Afet içeri geçerken gülümsedi.

" bu müthiş bir şey... Mehmet paşanın soyundan gelen birisi... Sen çok önemlisin biliyorsun değil mi?

" Marad bu çok doğru... Ve sende eksiksiz görevini yapacaksın"

" Yagop adım artık Ahmet Nasri... Bir öğrenciyim... Aynı o meleğin istediği gibi"

" melek"

Diye sordu Afet.

" ben ona bu ismi taktım... Hayatımı kurtaran kadın..."

" otursanıza"

Yagop gülümsedi.

" benim görevim burada bitiyor Ahmet Nasri... Ben kızı sana getirdim... Verilen sözü unutma"

" nasıl yani gidiyor musun"?

Yagop Afet'e sarıldı.

" bana güvenebilirsin"

" biliyorum Yagop... Söylediklerimi unutma"

" merak etme İstanbul'a döner dönmez başlayacağım"

Sonra Ahmet Nasri'ye döndü.

" burada olmayabilirim ama inan gözünü kapatmadan yanında bitiveririm... Bilmem anlatabildim mi"?

" evet... Evet Yagop"

Yagop kapıdan dışarı çıkarken Afet'e tekrar baktı. Sonra çıkıp uzaklaştı.

" vay be... Bu hayatımın en gizemli dönemi"

Afet şaşkın

" daha evvelde olmuş muydu"?

" olmamıştı ama olsaydı bu hayatımın en gizemli dönemi olurdu"

" sen komik bir adamsın... Bence tarihçi olacağına komedyen olmalısın"

" ne olacağımı bilemiyorum Afet ama şu an sana bakarken bana ne olduğunu biliyorum"

Afet Bahr gülümserken gözlerinin içi gülüyordu.


25 ( BAŞLANGIÇ )Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin