25 ( BAŞLANGIÇ )

BAŞLANGIÇ BÖLÜM 14

14. BÖLÜM

25 ŞUBAT 1971

20.05

FATİH / İSTANBUL

" yemeği beğendin mi kızım, biraz daha koyayım istersen"

Emine Hanım elindeki tabağa gösterirken Afet gülümseyerek

" elinize sağlık çok güzel olmuş"

" rahat bırak kızı Emine, zorlama "

" iyi de Adnan o kadar yoldan gelmişler, hem baksana ne kadar zayıf Allah bilir orada ne acayip yemekler vardır"

" anne ne olur"

Diyerek araya girdi Murat

" tamam tamam. Ah siz erkekler"

Afet gülümseyerek Emine Hanıma bakarken bakışlarını masada karşısında oturan Cemal'e çevirdi.

" fizik okuyormuşsun öyle mi"?

Cemal önce Murat'a baktı sonra Afet'e bakarak

" evet... İstanbul Üniversitesinde"

" Murat ile aynı dal, iki kardeş ne kadar güzel"

" ya ne demezsin"

" Murat senden çok bahsetti. Ben gerçekten de sizi gördüğüme..."

Cemal Afet'in sözünü bitirmesini beklemeden yerinden kalkıp

" çok üzgünüm, yarın çok erken kalkacağım, size afiyet olsun"

Diyerek odasının yolunu tuttu. Adnan Bey arkasından seslenmesine rağmen odasına girdi.

" kızım sen onun kusuruna bakma bu aralar çok stresli... Sınavlar yüzünden"

Afet şaşkın Murat'a baktı. Murat da yerinden kalkıp

" ben şimdi gelirim"

" Murat gitme peşinden"

" tamam baba bir bakayım gelirim sizde muhabbet edin"

Murat da Cemal'in peşinden odasına girdi. Cemal yatakta uzanmış radyo dinliyordu.

" ne oluyor Cemal, ne bu tavır böyle, sana bir şey söylüyordu "

Cemal sinirle yerinden fırladı.

" ya sen ne biçim bir adamsın... Hiçbir şey olmamış gibi karşımda durup konuşuyorsun"

" Cemal bak beni sinirlendirme ben sanki hiç düşünmüyor muyum"?

" hadi be düşünüyormuş... Bir gün dahi arayıp sordun mu ne durumda ne yapıyor"

Seslerin tonu hafif hafif yükselmeye başlamıştı.

" Cemal ağzımı açtırma, sana gün doğmuştur işte seninde amacın bu değil miydi?"

" ne diyorsun aslanım ağzındaki baklayı çıkar da seni dövmem için bahanem olsun"

" bahane mi arıyorsun hadi gel bakalım nasıl olacakmış bu"

Cemal Murat'ın yakasına tam yapışmıştı ki kapı açıldı.

" ne yapıyorsunuz siz, manyak mısınız, sesiniz içeri kadar geliyor... Bizi düşünmüyorsunuz kıza ayıp bumu yani"

Diyerek çıkıştı Emine hanım. Bu söz karşısında ikisi de

Kendilerine çeki düzen verdiler. O sırada Afet de içeri girdi.

" eğer gelmem sorun olduysa özür dilerim"

Cemal biraz mahcup

" hayır, lütfen sizle, yani senle alaka değil... İki kardeş arasındaki bir şeydi... Gelmene çok sevindik"

" bu özrü kabul etmiyorum ama tabi yarın İstanbul turuna bizimle sende gelirsen o başka... Tabi işin varsa ya da gelmek istemiyorsan o başka tabi"

Cemal daha ağzını açmadan Murat çıkıştı.

"yarın mı? tatlım ertesi gün olsa olmaz mı"?

" iyi de Murat hani gezecektik"

" yarın babamla tapu işini halletmemiz lazım"

"tapu mu"?

" babam bana bir ev almış Cankurtaran'da onun için..."

" ev mi bana bundan bahsetmemiştin"

" bende yeni öğrendim, siz mutfaktayken söyledi bana"

Afet biraz üzülmüş bir haldeyken Cemal araya girdi.

" ben gezdiririm seni sorun değilse yani"

Emine Hanım ile Afet Murat'a baktılar.

" tabii ki bende o işi halletmiş olurum ertesi günde beraber gezeriz"

" ama Cemal sen yarın erken kalkacağım diyordun"

Diye sordu Afet

" sorun değil başka günde halledebilirim"

" süper tamam o zaman"