Badass rules

Hoofdstuk 13

Het gebouw was  van beige stenen en was laag gebouwd. Er liep een pad naar de hoofdingang. Ashton liep achter me en dwong me zo om door te lopen. Bij de balie moesten we ons melden. ''Kun je Rachel vertellen dat we er zijn?'' zei Ashton tegen de balie medewerkster. ''Tuurlijk Ash, je mag ook wel doorlopen hoor'' zei ze lief. ''Super!'' zei hij tegen het meisje en gaf haar een knipoog. Ze werd een beetje rood en duwde op het knopje waardoor we door konden lopen. We kwamen bij een kleine wachtkamer en gingen zitten. ''Ze gaan een paar onderzoeken met je doen om te bepalen wat je hebt'' zei hij rustig. ''Ja maar, ik voel me al veel beter hoor.'' ''Maakt niet uit, weten we dat ook gelijk toch.''

Ik wilde alleen naar binnen gaan maar Ashton liep gewoon met me mee. ''Goedemiddag, ik ben dokter Abri'' ze schudde mijn hand. ''Hey Ashton alles goed? Je bent hier toch niet voor jezelf he?'' vroeg ze daarna meteen bezorgd. ''Nee, nee dit keer niet voor mij'' zei hij met een lachje. ''volgende keer mag je mijn sixpack weer bewonderen hoor Rachel.'' Ze lachte allebei en we gingen zitten. ''Dus, waar heb je last van?'' vroeg ze aan me. ''Ik ben gewoon een beetje misselijk, maar meneer overbezorgd hier wilde per se naar een dokter.'' ''Goed, ik neem een buisje bloed bij je af om te onderzoeken en daarna mag je weer gaan. Ze trok een riem strak om mijn arm en stak er een naald in. Deze vulde ze twee keer en leegde hem weer in een buisje. ''Verder nog iets?'' ''Ja'' zei Ashton snel. ''Kun je haar inenten voor, je weet wel?''  Ze keek hem een moment betwijfeld aan. ''Je bedoeld TD7?'' ''Dat ja'' zei Ashton lachend. Ze pakte een ander soort naald dit keer. Deze was duidelijk hol en niet gevuld met vloeistof. Ze ontsmette mijn bovenarm, plaatste de naald en drukte op een knopje waardoor de naald in mijn arm boorde. Ze plakte er een pleister op. ''Klaar" zei ze. ''Dankje, je bent een pro'' zei Ashton slijmerig. Ze knipoogde en zei daarna gedag. 

Mijn arm deed best wel pijn maar dat ging ik hem niet laten merken. ''En nu?'' vroeg ik. ''We gaan even langs wat vrienden van mij. '' De manier waarop hij het zei voorspelde niet veel goeds. ''Kunnen we niet gewoon terug naar je appartement?'' Hij knikte vrolijk van nee.

We reden een soort van industrie terrein op. Ashton liep met me mee naar een soort van loods. Duwde me naar binnen en liet me achter. '' Heb je me gemist?'' zei een zware stem achter me. Als gestoken draaide ik me om. De jongen die had gepraat kwam me bekend voor. Hij was die jongen die samen met Ashton de Loft had overvallen. Hij zag er boosaardig uit. Hij was stevig gebouwd en zijn wenkbrauwen staken een beetje uit. Daardoor leek hij een beetje op een holbewoner. Hij kwam naar me toegelopen. Ik liep een stukje achteruit. ''Je bent toch niet bang voor me?'' ''ik doe niet aan bang zijn'' zei ik brutaal terug. Hij trok zijn wenkbrauwen op. ''Komt nog wel'' zei hij terwijl hij boosaardig lachte.  

*****************************************************************************************************Hey Lieve lezertjes van me :) Nog tien reads en ik heb er 300 omgg! 

Het zou met wel gelukkig maken als jullie op het sterretje zouden drukken, van stemmen krijg ik wel motivatie om door te schrijven. 

wat vonden jullie het leukste hoofdstuk tot nu toe? 

loveee xxx 

ps. Sorry voor het korte hoofdstukje *kijkt weg*