Badass rules

Hoofdstuk 15

De kou was in mijn botten getrokken en mijn natte shirt plakte nog steeds tegen mijn lijf. Mijn mascara was uitgelopen en ik zat ineen gedoken op de achterbank van Ashtons auto. Hij keek me een tikkeltje bezorgd aan. Ik negeerde hem volledig en had nog geen woord tegen hem gezegd. Het was zijn schuld dat ik me nu ellendig voelde. Ik zou ervoor zorgen dat hij zich schuldig zou gaan voelen. Dat was het minste wat ik kon doen zonder nog een keer terug te moeten naar de blonde jongen. Ik wist dat als ik te koppig zou zijn en weer terug moest ik binnen de kortste keren zou sterven.

''Avril? Gaat het'' ik dook verder in elkaar. Wat dacht hij wel niet. Ik was bijna dood geweest en dan vraagt hij doodleuk of het gaat. Ik had pijn in mijn maag en mijn gezicht was gezwollen door de klap. Een barstende hoofdpijn teisterde mij. Hij probeerde zijn hand op mijn schouder te leggen maar ik reageerde alsof hij me pijn deed. Hij zuchtte en schoof bij mij vandaan. 

Toen we boven in zijn appartement waren vroeg hij mij te gaan zitten. Ik deed netjes wat hij  vroeg. Hij liep weg en kwam terug met een capuchon trui van zichzelf. Hij gaf de trui aan mij en ging toen tegenover me zitten. ''We moeten praten'' zei hij daarna. Ik rolde mentaal met mijn ogen. Ik keek naar beneden en knikte.'' Ik wil niet dat je dit nog een keer moet doormaken'' zei hij beslist. ''Je hoeft daarvoor alleen naar mij te luisteren en niet weer proberen om weer weg te gaan.''  ''Ik zal niet nog een keer proberen weg te lopen'' fluisterde ik zacht. Een klein medelevend lachje brak door op zijn gezicht. Ik kwam dus geloofwaardig over. Het was wel echt zo dat ik me kut voelde en als het moest kon ik nu huilen van ellende maar dat hoefde hij niet te weten. 

Hij stond op en kwam naast me zitten. Gelijk schoof ik een stukje opzij. Hij liet zijn schouders een beetje hangen. ''Je hoeft echt niet bang voor me te zijn'' zei hij zacht. Ik trilde omdat ik het ondanks zijn trui nog steeds koud had. ''Ik doe je geen pijn'' zei hij. Ik liet mijn haar voor mijn gezicht hangen en krulde me op in het verste hoekje van de bank. Hij kwam voorzichtig dichterbij en ik begon erger te trillen. Hij pakte me voorzichtig vast en trok me bij hem op schoot. Daardoor begon ik te huilen. Hij trok me dichter tegen zich aan en ik huilde op zijn schouder. ''Shhh, het komt goed'' fluisterde hij tegen mijn haar. Toen ik gekalmeerd was tilde hij me op en droeg me naar zijn kamer.

Ik was hier nog nooit geweest. Er stond een donker hemelbed in het midden van de kamer met een tv er tegenover. Hij had een zwarte kast tegen de ene muur staan. De muur er tegenover had een deur die toegang gaf tot zijn eigen badkamer. Het zag er hier duur uit. Het was wel een beetje onpersoonlijk. Hij had nergens prulletjes rond slingeren. Hij legde me voorzichtig op het bed neer. ''Voel je, je al wat beter?'' vroeg hij. ''Een beetje'' gaf ik toe. Het bed lag heerlijk en de dekens voelde zacht aan. Dit was heel wat beter dan waar ik eerst sliep. Ashton liep naar de badkamer en kwam terug met een glas water en een klein wit pilletje. ''Drink op, slaap je beter'' zei hij. ''Wat is het'' vroeg ik terwijl ik achterdochtig naar de pil keek. ''Melatonine, niks raars'' zei hij ongeduldig. Ik vertrouwde dit niet. Ik lag in zijn bed en nu kwam hij aanzetten met een of andere random pil...Ik schoof een stukje achteruit en keek weg. Hij pakte mijn kin vast en draaide mijn hoofd '' Opdrinken Avril'' zei hij nu wat dwingender. Hij liet de pil in het water oplossen en keek toe terwijl ik het glas leeg dronk. Het smaakte nergens naar en ik voelde ook niet meteen iets. 

Hij gooide me een kort broekje toe en een wijdt shirt en zei dat ik dat moest aantrekken. Hij liep naar de badkamer en ik hoorde de douche aangaan. Ik klom snel uit het bed en kleedde me om. Daarna ging ik weer liggen en deed alsof ik in slaap was gevallen. Ik lag met mijn hoofd richting de badkamer en zag hem naar buiten lopen in een alleen een grijze joggingsbroek. Hij liep zachtjes naar me toe en aaide over mijn haar. Hij wreef zijn haar nog een keer droog met een handdoek en ging toen naast me liggen. Ik voelde dat hij me aankijk. ''Slaap lekker Avril'' fluisterde hij zo zachtjes dat ik het nauwelijks kon horen. Hij deed ineens lief, ik wist niet zo goed wat ik hiermee aan moest. Het was een tikkeltje verdacht. Ik besloot niks te doen en af te wachten. Ik voelde me rozig worden en mijn oogleden werden zwaar, ik viel in een diepe slaap.  

*****************************************************************************************************

Hola muchaschos!

sorry voor geen updates maar ik ben echt superdruk met school :( maar vanavond dan toch maar een update! Ik merk ook dat het steeds vet lang duurt voordat ik lezers heb voor hoofdstukken en dat voel ik me ook niet echt gemotiveerd om door te schrijven. Ik zou graag van jullie feedback willen horen over mijn boek! 

dikke nutella kus