Badass rules

Hoofdstuk 27

Tijdens Nederlands gebeurde er niet zo veel bijzonders. Nederlands was altijd eigenlijk wel een relaxte les. De leraar was zo doof als een kwartel en zag bijna niks. Dus ik besteedde mijn tijd op Ashtons mobiel. Hij vond het te gevaarlijk om mij mijn eigen mobiel te geven ook al wist ik geen nummers uit mijn hoofd. Toen de bel ging zei Ashton dat ik moest blijven zitten. Iedereen stroomde het lokaal uit inclusief de leraar. ''Avril ik moet even iets afhandelen, dus je blijft hier.'' Ik keek hem ongelovig aan. ''Ik blijf hier dus echt niet.'' ''Daar heb je niks over te zeggen schat.'' Ik stond op en liep richting de deur maar Ashton trok hard aan mijn arm. ''Ik zei dat je hier moest blijven.'' Ruw trok ik mijn arm los. ''Nee! Schreeuwde ik.'' Hij gaf me een duw waardoor ik op de grond viel, daarna liep hij snel naar de deur van het lokaal en deed die op slot. Meende hij dit? Hij sloot me op in een lokaal? Hij was echt dom als hij dacht dat ik hier zou blijven. Ik klopte het stof van mijn kleren af en keek eens door het lokaal. Ik liep naar de deur en probeerde tevergeefs de klink. Die rammelde een beetje. Ik besloot de grond te onderzoeken en vond alleen een potlood en een muntje van vijf cent. Dit was gewoon te makkelijk. Ik liep naar de deur en wurmde het muntje van vijf in de groeven van de schroeven. Na een beetje duwen en wurmen kon ik de schroef los draaien. In een rap tempo draaide ik de rest van de schroeven los en de deurklink kwam los. Ik gaf een trap tegen het gat en de deur sprong los.

Toen ik in de gang stond was deze helemaal leeg. Wat vreemd was. Het was dan wel pauze maar er hingen meestal wel mensen rond in de gangen. Toen ik even stil stond hoorde ik een ontzettend kabaal vanuit de aula komen. Natuurlijk werd mijn nieuwsgierigheid daardoor geprikkeld. Ik begon te lopen en kwam uit bij de aula. Ik zag meteen dat eer iets aan de hand was. Er stond een grote groep leerlingen op elkaar gepakt en ze joelden ''Vechten! Vechten!'' Ik baande me een weg door de menigte en duwde een paar scanderende jongens aan de kant. Hoe kon het ook anders. De twee jongens die aan het vechten waren, waren Ashton en Max. ''De sukkels'' zei ik terwijl ik met mijn ogen rolde. Aan de overkant zag ik Taylor staan. Neet toen ik naar haar toe wilde lopen haalde Ashton uit naar Max en raakte hem vol op zijn lip. Die barstte open en het bloed welde uit op uit het wondje. Snel liep ik naar Taylor toe. ''Waar vechten ze om?'' vroeg ik een beetje in paniek. Ze keek me met gefronste wenkbrauwen aan. ''Weet je dat niet?'' Ik haalde mijn schouders naar haar op ''Anders zou ik het niet vragen.'' ''Ze vechten om jou schat.'' Fijn. Weer een verantwoordelijkheid die ik op me mocht nemen. Twee jongens die om me aan het vechten waren. Ik raakte er alleen maar geirriteerd door. Voordat ik naar deze school werd gedwongen zei Ashton tegen me dat ik alles zou moeten doen om niet op te vallen, en nu stond hij zelf heisa te maken in de freaking aula. Hoe bedoel je hypocriet.

Opeens werd ik boos. Heel erg boos. Ik was het zat, zo ontzettend zat van dit gedoe. Ik had hier nooit mee ingestemd, mijn ''kidnapper'' was een eikel, en gedroeg zich als een kleuter van vier! Ik moest naar hem luisteren anders zou het slecht aflopen met me, maar hij deed niet eens zijn best zodat ik hem aardig vond. Ik sloot mijn ogen en een moment vertraagde alles om me heen. Ik stapte tussen beide jongens in voordat Max, Ashton kon slaan en duwde ze uit elkaar. ''Wat is er verdomme mis met jullie! Geschrokken keek Max me aan. ''Avril, wacht ik wilde helemaal niet vechten maar hij begon gewoon met slaan.'' ''Het boeit me niet wie er is begonnen!'' Daarna keek ik Ashton woedend aan. ''Wat the fuck heeft dit te betekenen.'' ''Hij moet meet zijn poten van je afblijven!'' riep Ashton. Met opeengeklemde kiezen siste ik ''Ik zei dat ik het al gehad geregeld.'' Het werd me te veel. Opeens kreeg ik het benauwd. Ik begon met lopen en de menigte week uiteen. ''Avril, wacht'' probeerde Max nog maar ik deed of ik het niet hoorde en liep met een stevige tred door. Ik stampte boos naar de meisjes wc en draaide de kraan vol open. Het koude water dat over mijn polsen stroomde maakte me al een stuk rustiger. Ik hoorde hoe de deur zachtjes open werd gedaan. Ik draaide me boos om naar de deur, maar er stond niemand. Ik draaide me weer om en plensde wat water in mijn gezicht.

De deur ging nu echt helemaal open en ik keek om. In de deuropening stond niemand anders dan Megan. Op haar naaldhakken liep ze naar me toe. ''Wat moet jij hier?'' vroeg ik boos. Ze rolde met haar ogen en haalde een paars zakdoekje uit haar tas en gaf het aan me. Achterdochtig keek ik haar aan. ''Moeten wij elkaar niet haten of zo?'' vroeg ik nu. ''Schat, jongens zijn idioten, wij meisjes moeten er zijn voor elkaar. Daarbij heb je mascara onder je ogen zitten en zo kun je echt niet door de school heen lopen. Mijn hersenen protesteerden heftig tegen de aardigheid van Megan en ik voelde een hoofdpijn opkomen. ''Gaat het wel? Je ziet een beetje...witjes'' zei Megan terwijl ze naar mijn gezicht gebaarde. ''Gewoon hoofdpijn'' zei ik ongemakkelijk. Ze knikte en begon in haar tas te rommelen e haalde er een strip pilletjes uit. ''Wat zijn dat?'' vroeg ik haar weer vijandig. ''Rustig maar, hier verdwijnt je hoofdpijn van en er zit een citrussmaak aan.'' Ik hield mijn hand op en ze liet er een klein geel pilletje in vallen. Ik pakte het flesje water van haar aan en slikte het door. Ik vond heet nog steeds raar maar ik kon wel wennen aan een aardige Megan.

''Oké Avril, ik weet niet hoe het met jou zit maar ik heb echt geen enkele zin om nu nog op school te blijven. Dus ik ga naar huis en cocktails maken of zo want deze stres is echt niet te doen'' zei  ze terwijl ze haar 'rimpels'strak trok. ''Dus, ga je mee of blijf je in de meisjesplee hangen?'' Ik haalde mijn schouders op en overweeg mijn opties. Ik moest of terug naar de sukkel die van mijn tienerleven een hel maakte of ik kon cocktails gaan drinken met mijn nieuwe Frenemy*. ''Waar wachten we nog op?'' vroeg ik. Ze lachte naar me en gebaarde me mee te komen. 

Megans huis was enorm maar ik herkende er veel van, aangezien ik de vorige keer al een beetje had rondgelopen.  Eerst gingen we naar de keuken om de cocktail spullen te halen en daarna ploften we neer in haar kamer om ze te maken. Megan goot flink wat rum in mijn glas en roerde er wat munt en citroen en water doorheen. Ik nam een slokje en voelde de drank door mijn lichaam gaan. ''Waar zijn ..euhm die meisjes die altijd om je heen hangen eigenlijk?'' ''Waarschijnlijk nepwimpers kopen of zo.'' lachte ze naar me. Ik voelde me een beetje zweverig door de drank. ''Dus Avril hoe ben je eigenlijk hier beland. Zonder blikken of blozen diste ik het achtergrond verhaal wat Ashton voor me had verzonnen op. Namelijk dat ik een uitwisselingsstudent was, die voor een halfjaar werd met iemand anders van hun school werd geruild. Megan knikte het hele verhaal mee. ''En hoe komt het dan dat je met Ashton gepaard werd?'' vroeg ze. ''Weet ik eigenlijk niet'' zei ik een beetje onzeker, ''ik heb het zelf niet geregeld maar er werd me verteld dat ik een soort huisgenoot zou zijn.'' ''Op zich wel leuk natuurlijk, maar ik wist helemaal niet dat onze school een uitwisselingsprogramma had.'' Ik haalde mijn schouders op. Ik vond dit vragenvuur een beetje vervelend worden. ''Waar is jullie wc?'' vroeg ik daarom maar. ''Gang uitlopen derde deur aan je rechterkant.'' zei Megan licht geïrriteerd. 

Hun badkamer was reusachtig. Een bubbelbad en een badkuip stonden erin. Er was een kleine stoomcabine en een grote stortdouche met extra knoppen voor massage stralen. Snel deed ik wat ik moest doen en waste mijn handen in een grote spoelbak. Ik bekeek mezelf in de spiegel en streek mijn haar glad. Ik denk dat Megan me had uitgenodigd om me uit te horen over Ashton. Ik zuchtte naar mijn spiegelbeeld. Dat ik echt zo dom was om te geloven dat ze gewoon gezellig wilde doen. Ik liep naar de badkamerdeur en draaide die van het slot af. mijn mouw bleef erin haken. Met een geïrriteerde zucht trok ik de deur weer dicht en probeerde mijn mouw eruit te wringen. Net toen de deur twee seconden dicht zat ging deze weer met volle snelheid open en er viel iemand letterlijk op me. ''Kijk uit waar je loopt klootzak'' begon ik. Ik begon met de jongen wegduwen maar ik herkende hem ineens. 

*****************************************************************************************************

Okee dan lieve mensens jaja het is weer een update. Het spijt me van het niet updaten maar het heeft een reden en op zich nog best wel een goede. Want kijk kennen jullie het probleem als je heel hard aan het studeren bent en wel graag van alles wil doen maar het gewoon niet kan. En zodra je vrij hebt...heb je ineens nul inspiratie. Maaaaaaarrr niet boos zijn want dit was een extra lang hoofdstuk met maarliefst 1555 woorden :)     (wel een soort van cliffhanger maar dat moeten jullie me maar vergeven ;p

liefsssss 

*oja een frenemy is iemand die je eigenlijk haat maar toch mee om gaat ;)