Hoofdstuk 9

212 9 3
                                    

De hele weg naar boven zeiden we niks tegen elkaar. Dat hoefde ook niet. Ik kon aan zijn houding merken dat hij boos was. We liepen weer richting zijn appartement. Ik hield mijn blik op de grond gericht. Ik probeerde na te denken wat mijn volgende stap zou zijn. Maar doordat we nu binnen waren en Ashton me indringend aankeek kon ik moeilijk nadenken. 

''Kijk niet zo naar me'' zei ik tegen hem. Hij trok zijn wenkbrauwen naar me op. ''Luister Avril, je bent officieel mijn probleem, als jij verdwijnt krijg ik daar problemen mee.'' Ik knikte naar hem. Ik besloot maar een beetje te acteren en te doen alsof ik gekwetst was of zo. Dus keek ik naar de grond en dacht aan zielige dingen. Ik kauwde op mijn lip en deed alsof ik bijna moest huilen. ''Avril? '' zei hij. Ik keek hem recht aan met tranen in mijn ogen. ''Ja?'' bracht ik zo zachtjes mogelijk uit. Zijn gezichtsuitdrukking veranderde van lichtelijk bezorgd naar geamuseerd. ''Je bent een goede actrice, maar ik denk dat niemand in deze act trapt.'' Meteen veegde ik mijn nep tranen weg en keek hem arrogant aan.  Lachend keek hij terug. 

''Waar is Claire eigenlijk?'' vroeg hij ineens. Ik keek hem engelachtig aan ''geen idee, niet gezien'' zei ik zo lief mogelijk. Zijn gezicht veranderde meteen weer naar chagrijnig. Hij stond op ''meekomen'' zei hij dreigend. Ik kruiste mijn armen over elkaar heen en verroerde me niet. Hij liep naar me toe en zwaaide me over zijn schouder. Met een gil begon ik op zijn rug te meppen. ''Laat me los idioot! Doe normaal! Nee. Zet.Me.Neer krijste ik in zijn oor. Hij reageerde totaal niet op mijn spartelingen en liep met me naar de kamer waar ik had geslapen. Hij gooide me neer op het bed, draaide zich om en sloot me op. Geweldig. Ik hoorde zijn voetstappen zich verwijderen en de voordeur dichtslaan. Ik bleef alleen achter.

Ik ging op bed zitten en dacht na. Ik zou zeker weten problemen krijgen met het Claire gedoe. Ik kon haar makkelijk nog een keer aan maar als ik vastgebonden zat had ik niet echt veel bewegingsruimte. Ik telde de minuten af en hoorde Ashton terug komen. Snel deed ik alsof ik sliep. Ik had echt geen zin in een discussie nu. Ik voelde dat hij me ongeveer een minuut stond aan te staren en daarna weg liep. Ik was ook best moe van deze hele dag. Dus ik draaide me om en viel in slaap. 

De volgende ochtend was de deur al open voordat ik wakker werd. Oké ik moest dus  echt voorzichtiger zijn. Ashton leek dan wel oké maar dat hij de deur open deed zonder dat ik wakker werd was nogal eng. Ik liep naar de woonkamer en trof hem daar zittend aan. Hij keek me met ingehouden woede aan. ''Goedemorgen'' zei hij beheerst. ''Hoi'' mompelde ik terug. ''We moeten praten'' zei hij. Spottend keek ik hem aan. Ik liep naar de bank tegenover hem en trok mijn benen onder me. ''Ja?'' zei ik zo spottend mogelijk. ''Claire is er slecht aan toe dankzij jou.'' Triomfantelijk keek ik hem aan. ''Echt! gelukkig zeg, de bitch verdiende het.'' zei ik vrolijk. Hij keek me boos aan. 

''Doordat ze de komende weken niet uit bed mag omdat haar neus gebroken is en ze een rib gekneusd heeft, zitten we nu écht aan elkaar vast'' zei hij zuchtend. ''Kan niet beter'' zei ik sarcastisch. '' Vanaf nu wijk jij niet meer van mijn zijde. Dus het eerste wat we vandaag gaan doen is naar school.'' ''Wacht ga je naar school?'' riep ik verbaasd uit. Droogjes keek hij me aan. ''Voor de afgelopen vijf weken wel ja.'' ''Hij gebaarde dat ik op moest staan. ''We gaan'' zei hij kort. ''heb je gezien wat ik aanheb?'' zei ik terwijl ik naar mijn kleren wees. ''We maken wel een pitstop bij Claires kamer'' mompelde hij snel. 

Toen we in Claires kamer stonden dook ik haar kledingkast in. ze had eng veel roze en jurkjes. Ik vond een zwart shirtje en trok het aan. Na een verdere zoektocht vond ik een grijze legging en om het af te maken pakte ik een beige vest. Het was dan niet iets wat ik normaal zou dragen maar het kon ermee door. Toen ik de keuken zag hoorde ik mijn maag protesteren. ''Schiet op Avril!'' riep Ashton naar me. In heet kastje vond ik een paar energie repen en propte die in mijn broekzak en daarna liep ik op mijn dooie gemak naar Ashton toe. Hij keek me kwaad aan en trok me mee het appartement uit.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Niet zo heel tevreden over dit hoofdstuk...

maaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaar Merry x mas iedereeeeen :)





Badass rulesWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu