Badass rules

hoofdstuk 35

Nadat ik met Ashton had gesproken liep ik de school uit. Ik nam mijn verdrietige houding weer aan en liep door de poort. Ik had wel zin om naar huis te lopen dus ik klopte op de auto. ''Hee laat maar, ik loop wel'' meldde ik aan Ashtons chauffeur. Hij tikte op zijn hoed en zoemde het raampje weer naar boven. Ik besloot even door de stad te zwerven voordat ik naar huis ging. Ik miste de weinige vrienden die ik had en ik miste het relaxte leven dat ik leidde. In gedachte verzonken zwierf ik door de straat totdat ik gegil hoorde. Ik spitste mijn oren. Na een paar seconde hoorde ik weer gegil. Het leek van een meisje te komen. Nieuwsgierig als ik was liep ik in de richting van het geluid. Algauw vond ik de bron van het geluid. In een doodlopende steeg stond een meisje tegen een muur aangedrukt. Een jongen met donker haar hield haar tegen de muur gedrukt. Haar mascara was uitgelopen en ze keek angstvallig naar de jongen. ''Je moet gewoon betalen he Syl,dat weet je.'' Hij drukte hard in haar polsen en ze gilde weer. ''Als je gewoon had betaald waren we hier nu niet.'' Iets aan de stem kwam me bekend voor. ''Laat me alsjeblieft gaan, ik wilde gewoon stoppen met mollies oké.'' Ik liep zachtjes het steegje verder in en maakte oogcontact met het meisje. Ik maakte meteen een stiltegebaar. Blijkbaar had de jongen de verandering in haar houding opgemerkt want hij maakte aanstalten om zich om te draaien. Ik stapte voorzichtig weer achter de container net toen hij zich omdraaide. Ik zocht naar een wapen maar naast een paar beschimmelde pizzadozen kon ik niks vinden. De adrenaline begon nu wel te pompen en ik sloop voorzichtig dichterbij. Toen ik dicht genoeg achter hem stond slaakte ik een strijdkreet en sloeg hem met mijn vuist in zijn nek. Hij maakte een stikgeluid en liet heet meisje los. Meteen ging ze ervandoor. Lekker ondankbaar was ze. Voor ik het wist en stond de jongen weer en draaide zich om. Met mijn vlakke hand sloeg ik hem in zijn gezicht. ''Durf je wel!'' riep ik kwaad. Na een paar tellen herkende ik hem. ''Kyle?'' Bracht ik ongelovig uit. Hij keek even verbaasd terug. ''Avril?'' Aan zijn nek hing een ketting van GrowNext. Ongelovig keek ik hem aan. Zelf keek hij ook naar beneden. ''Daar gaat mijn cover'' mompelde hij. ''Wat...hoe? GrowNext? Ik...Jij... Ashton.'' Ik was ontzettend verward. ''Laat me het uitleggen zij hij kalm.'' Hij stopte de ketting onder zijn shirt en keek me serieus aan. ''Ik.. nee...ik beschouwde je als een vriend.'' Ik voelde me verraden en ik begon stevig weg te benen. ''Blijf staan en laat me het uitleggen.'' Hij pauzeerde even. ''Het maakt nu toch niet meer uit, je bent een van ons.'' Ik geloofde mijn oren niet en bleef lopen. Binnen een paar stappen had hij me ingehaald. Hij greep mijn pols en had binnen een paar seconde een tierip aan me vastgemaakt. Daarna klikte hij het andere eind aan zichzelf vast. ''Wat doe je!'' schreeuwde ik. ''Maak me onmiddellijk los imbieciel.'' Hijzelf klapte dubbel van het lachen. ''Ik vind dit alles behalve grappig idioot maak me los!'' Toen hij uitgelachen was antwoorde hij ''Als ik ben uitgepraat maak ik je los, nu pak mijn hand en loop mee.'' Helemaal rood van woede ik liep ik vloekend mee. Hij trok me letterlijk mee naar een bankje. Eenmaal zittend begon hij zijn verhaal. ''Ashton heeft hier niets mee te maken.'' Ik kalmeerde een beetje. ''Sterker nog hij weet het niet eens.'' Nu was ik geïnteresseerd. Waarom won mijn nieuwsgierigheid het altijd van mijn andere emoties? Kyle keek me twijfelend aan. ''Het was een test'' zei hij na enig aarzelen. Ik hield mijn hoofd scheef. ''Hoe bedoel je 'een test'?'' ''Nadat Ashton jou onder zijn hoede moest nemen begon hij zich raar te gedragen. We wisten niet of hij nog wel te vertrouwen was. Ik was er om jullie zo goed mogelijk in de gaten te houden. Het had trouwens toch niet lang meer geduurd voordat je erachter zou komen. Het nieuws van jullie break up gaat snel. Ik zuchtte diep. ''en toch ben ik boos op je'' zei ik. ''Dus als je me nu los wil maken?'' kyle keek me chagrijnig aan. ''Doe niet zo irritant Avril.'' Ik rolde met mijn ogen. ''Rot op man, ik heb genoeg van dit shady gedoe en het maar half weten en gezeik, maak me los!'' Kyle haalde zijn schouders op en haalde een zakmesje tevoorschijn waarmee hij de tie rip doorsneed. Ik stond snel op en liep weg. Zonder echt te weten waar ik naartoe ging. Uiteindelijk belandde ik voor het grote huis wat voor zoveel drama had gezorgd. Ik belde aan en gelukkig deed hij zelf open. ''Hey, wat doe jij hier?'' ademende Luke. ''ik weet het niet ... ik ...ehm gewoon... nadat...en Ashton.'' Toen hij zag dat ik niet uit mijn woorden kwam trok hij mij naar zich toe. Dit maakte dat ik ineens emotioneel werd en een paar tranen verlieten mijn ogen. Luke zag het ''Ga je mee naar boven?'' Ik knikte en we liepen samen naar zijn kamer. Hij keek me afwachtend aan toen ik op zijn bed ging zitten. Nerveus keek ik terug. ''Ashton heeft het uitgemaakt'' zei ik terwijl ik mijn gezicht in mijn handen verborg.'' Hij legde troostend een arm om me heen. ''Jep ik heb het gehoord ja, wat een idioot.'' ''Dat hij een meisje zoals jij laat gaan.'' Ik keek hem verlegen aan. ''Hij is gewoon zo jaloers en toen met die kus... en jij en zo daardoor werd hij wild. Hij heeft me zitten uitschelden en het was verschrikkelijk'' verzon ik terplekke. Hij trok me weer in zijn armen. ''Het spijt me'' fluisterde hij zachtjes in mijn haar. ''Als ik me had ingehouden en je niet had gezoend was dit allemaal nooit gebeurd.'' Ik lachte schamper. ''Weet je wat het is... ik heb er geen spijt van dat ik je heb gezoend.'' Luke lachte ''En ik al helemaal niet.'' ''Ik had veel eerder moeten beseffen dat hij niet goed voor me was. Afgeleid knikte Luke. Hij wreef zachtjes over mijn hand heen. Opeens trok hij mijn hand ruw naar zich toe. ''Heeft hij dit gedaan?'' riep hij kwaad. Hij wees naar de striem die de tie rip had achtergelaten. Ik knikte behoedzaam. ''Het is minder erg dan dat het lijkt'' zei ik. ''Het kwam omdat hij me door elkaar schudde, wat ik eerlijk gezegd ook wel verdiende. Luke schudde zijn hoofd ''Als ik die klootzak ooit nog een keer bij jou in de buurt zie maak ik hem af.'' Ik lachte lief naar hem. ''Ik meen het Avril, je betekent te veel voor me, ik kan het niet hebben dat je pijn hebt.'' Toen ik hem daardoor aankeek was de spanning opeens heel hoog in de kamer. Ik merkte de gouden spikkels in zijn ogen. Ik hoorde mijn eigen hart bonzen en de adrenaline kwam vrij. ''Avril, ik weet dat het net uit is met die klootzak maar ik geef zoveel om je en ik vind dat je dat moet wet-.'' Voordat hij zijn zin kon afmaken zoende ik hem. Het moment bestond even alleen uit ons twee. Onze kleine bubbel van geluk waar alles perfect leek te zijn. Het voelde als thuiskomen.

***********************************************************************************************

Heftige schnitzels

als eerste sorry... dat ik zo lang weg ben geweest, dat ik niks van me heb laten horen, dat ik echt niet attent ben geweest voor de lezers die dit verhaal diehard aan het volgen waren maar nu waarschijnlijk uit hun bibliotheek hebben geknikkerd ( i don't blame you) Jaaa het spijt me. Maar aan de andere kant... life happens. Ik ging ineens studeren, nieuwe mensen, feesten, verjaardagen, jongens, nieuw huis, nieuw van alles. Mijn hoofd stond er niet naar om te schrijven. En ook bij deze maak ik geen beloftes wanneer ik weer update. Lullig en ik weet het maar anders red ik het niet om bijv te studeren. Naja ik hoop dat jullie het begrijpen. Zo niet stuur ik je hierbij een digitale donut -> o zo! als dat niet helpt weet ik het ook niet meer.

nouuuu lufss en toedels en gedraag je en eet je groentes

xoxo ikke