Badass rules

hoofdstuk 46

wejoooow een update what a miracle hahaha echt ernstig hoelang kun je erover doen?

_______________________________________________________________________

Ashton merkte mijn irritatie niet eens op maar mijn billen herinnerden de klap uitstekend. Bezitterig sloeg hij een arm om me heen toen we een jongen van GrowNext passeerden. Ik haalde mijn wenkbrauw naar hem op nadat de jongen weg was. Hij drukte een kusje op mijn wang. Met een luchtig gebaar veegde ik mijn wang af en duwde hem weg. ''Bang voor mijn bacillen prinses?'' Ik keek hem recht aan ''Nee het duurt me gewoon te lang, dus loop even door goed?'' Ashton grinnikte ''Nu kun je niet meer wachten he.'' Agressief trok ik hem aan zijn shirt dichterbij ''Stop met spelletjes spelen.'' Goedkeurend keek hij me aan en hield zijn handen omhoog in een gebaar van overgave. We liepen even verder en kwamen aan bij een ruime loods. Tergend langzaam haalde Ashton een toegangspasje uit zijn zak. Hij hield hem voor het blauwe lampje en langzaam schoven de deuren open.

Aan weerszijden van de loods stonden verschillende voertuigen geparkeerd. Daarachter stonden werkbanken en apparatuur uitgestald. De Lykan stond helemaal tegen de achtermuur. De roterende vloer waar hij op stond, stond uit maar dat maakte hem niet minder spectaculair. Terwijl ik de auto stond te bewonderen kwam Ashton achter me staan en hield mijn heupen vast. ''Hij is mooi he'' zei hij in mijn nek. Een rilling trok door me heen maar ik onderdrukte hem. Het grijze oppervlak en de scherpe hoeken van de auto maakte hem zo bijzonder. Hij draaide me naar hem om en zoende me. Traag ging ik mee in de zoen. Hij haalde een hand door mijn haar en zoende me in me nek. Ik liet mijn hoofd iets achterover hangen zodat hij beter bij mijn nek kon. Dit faken ging me makkelijker af dan dat ik had verwacht. Ik kreunde expres even toen hij aan mijn oorlelletje zoog. Ik verzwaarde mijn ademhaling wat en duwde hem toen van me af. ''Laten erin gaan zitten'' zei ik hees. Met glimmende ogen keek Ashton me aan. Mijn handen hadden zijn haar door de war gemaakt en hij ademde ook wat zwaarder. De sukkel geloofde mijn optreden compleet. Hij liep naar een kleine stijlvolle ladekast. Hij probeerde een la ''Hij zit op slot'' kreunde Ashton gefrustreerd. Ik ging achter hem staan en liet mijn hand over zijn shirt naar beneden glijden ''En daar kun jij niks aan doen?'' zei ik pruilerig. Ik liet een vinger net zijn broek inglijden. Met een ram haalde hij uit naar de ladekast. Met een klik sprong het ding open. De autosleutel was doorzichtig en elektrisch. Met een druk van zijn vinger sprong het autoslot open. De autodeuren gingen automatisch schuin omhoog. Ik trok hem mee en liet hem achter het stuur zitten. Ik klom op zijn schoot en hij zette de stoel wat naar achter. De deuren gingen ook automatisch weer dicht. Hij liet zijn handen over mijn bh sluiting glijden. Ik moest snel zijn voordat hij voor hij verder zou gaan. Met kracht duwde ik mijn onderarm hard tegen zijn keel aan. Dat zorgde ervoor dat hij overrompeld naar adem snakte. Hij maakte een stikkend geluid en proestte. Ik maakte van het moment gebruik en draaide zijn armen tussen mijn benen. Hij probeerde zich te verzetten maar kreeg nog steeds niet genoeg lucht. Ik sloeg hem met een vuist in zijn gezicht. De woede die ik al die tijd had gevoeld voedde de kracht achter vuisten. Mijn knokkels kwamen met een pijnlijke knal tegen zijn prachtige kaaklijn aan. Hij probeerde zijn hand te bevrijden en drukte me een paar keer pijnlijk tegen het stuur. Hij schudde wild met zijn hoofd en raakte mijn kaak. Ik sloeg hem weer dit keer met mijn andere hand. Mijn vuist raakte zijn slaap en zijn hoofd zakte opzij. De kracht verdween meteen uit zijn spieren. Met trillende vingers viste ik het flesje uit mijn bh. Ik hield zijn neus dicht terwijl ik de inhoud in zijn mond goot. Onvrijwillig liep het zijn keel in. Ik had geen idee of hij dood was, bewusteloos, of alleen flauwgevallen maar ik treuzelde niet. Ik wist de werking van het gif ook niet precies. Het had een gele sticker gehad, dus ik wist dat het niet dodelijk was maar hoelang het zou werken wist ik niet. Snel werkte ik Ashton de auto uit en startte de auto. Zijn lichaam viel slap op de betonnen vloer en hij bleef roerloos liggen. Mijn hart ging te keer als een wilde toen ik wegreed. De deur van de garage ging automatisch open en ik drukte het gas vol in. Met een rotvaart scheurde ik het terrein af.

Paniekerig keek ik iedere seconde in mijn spiegels maar er was niemand die me achterna kwam. Ik had er lang over na gedacht en mijn enige kans was het land verlaten. Ik wilde geen tijd verspillen maar ik ging toch iets langzamer rijden terwijl ik de navigatie instelde. Ik moest aan geld zien te komen om het land ook daadwerkelijk uit te komen. En ik moest ervoor zorgen dat het snel gebeurde, daarom had ik ook deze auto uitgekozen. Hij moest wel veel waard zijn, genoeg om te kunnen verdwijnen. De navigatie gaf aan dat de garage waar de auto vandaan kwam nog drie uur rijden was. Ik zette de muziek keihard aan en probeerde me te ontspannen terwijl het asfalt onder me doorscheurde.

Aangekomen bij de garage stapte ik uit. Ik zag er bepaald niet uit alsof ik deze auto kon betalen laat staan dat ik de eigenaar was. Ik had al bedacht dat ik zou moeten bluffen. Met korte stappen liep ik naar de balie. De man erachter keek me hooghartig aan en wachtte tot ik wat zou zeggen. ''Nou?'' zei ik niet begrijpend. Hij hield zijn hoofd schuin ''Kan ik je ergens mee helpen?'' vroeg hij geïrriteerd. Ik maakte mijn ogen groot van ongeloof ''Wat zei je?'' zei ik. De man zette zijn headset af en schonk me zijn volledige aandacht ''Ik vroeg wat je wilde'' zei hij kalm. ''Heb je enig idee wie ik ben?'' zei ik uit de hoogte. De man haalde enkel een wenkbrauw op. ''Ik ben de dochter van de man die je zou vermoorden als hij hoorde hoe je tegen me sprak.'' Hij keek me niet begrijpend aan. Ik liet hem het GrowNext logo zien en hij schrok zichtbaar. ''Bent u de dochter van Don?'' zij hij stamelend. Deze man was nog dommer dan ik dacht, hoe hij erbij kwam dat ik zijn dochter kon zijn was idioot. Ik rolde geïrriteerd met mijn ogen ''Hij is niet blij.'' De man liep rood aan van schaamte. ''En ik ben ook niet blij met jou'' zei ik afgemeten. Hij stond op om me beter van dienst te kunnen zijn. ''Het spijt me en als meneer klachten heeft dan kunnen we de klacht uiteraard bespreken'' zei hij en ging me voor naar een stijlvol ingerichte kantoor kamer. ''Wilt u champagne?'' Ik schudde mijn hoofd ''Hou op met vleierij'' zei ik kortaf. ''Hij wil de volle cash voor de Lykan terug.'' De man keek me verbaasd aan '' Hij scheen er erg tevreden mee te zijn.'' Ik keek hem aan alsof hij een imbiciel was ''En nu niet meer.'' De man was helemaal niet op zijn gemak ''Terugstorten op de rekening in de kaaiman eilanden dan maar?'' Ik zuchtte diep ''Wat begrijp je niet aan cash? Op deze manier maakt hij je alsnog af... Brian'' zei ik terwijl ik naar zijn naamplaatje tuurde. De man werd zo mogelijk nog roder en stond snel op. ''Een moment alstublieft.'' Na enkele minuten kwam hij terug met twee zwartleren koffertjes. ''Dit is alles in de kluis op het moment. Het overige deel kan overgemaakt worden of over een week worden opgehaald.'' Uiterst geïrriteerd perste ik mijn lippen op elkaar. Ik knikte traag naar hem. ''Zal hij niet blij mee zijn maar ik probeer het goed te praten voor je.'' Hij overhandigde me snel de koffertjes. ''Excuses voor het ongemak en mijn gedrag'' prevelde de man snel. Ik wachtte niet langer en liep met stevige passen de kamer en daarna het gebouw uit.