Badass rules

Hoofdstuk 40

We reden weg in aparte auto's. Ik zag nog net hoe Lukes polsen aan elkaar werden gebonden voordat Ashton mijn aandacht weer opeiste. ''Nu is je kans dus ik zou je bijna smeken om het niet te verpesten, maar ik doe niet aan smeken.'' Ik keek hem niet aan en zat bijna tegen de andere kant van de auto aangedrukt. Alleen maar zodat ik zo ver mogelijk bij hem uit de buurt zou zijn. Maar ik was wel nieuwsgierig naar wat hij bedoelde. Vragend keek ik hem aan ''Wat bedoel je?'' Grijnzend omdat ik reageerde, antwoorde hij met plechtige stem ''Welkom bij je inwijding bij GrowNext prinses''. Met een koele blik keek ik hem aan terwijl ik vanbinnen mijn zenuwen moest onderdrukken. ''Wat houd dat in?'' ''Dat houdt in dat je vandaag eindelijk een van ons wordt'' zei hij met een glimlach. '' Of nou ja, als je het niet verpest natuurlijk.'' Ik kneep mijn ogen samen. ''Wat bedoel je Ash? Ik heb jullie gegeven wat jullie wilde.'' Hij knikte ''En je hebt ook veel ellende veroorzaakt, het is een wonder dat hij je spaart.'' Dit gesprek verwarde me maar ik keek strak voor me uit en negeerde het. ''Weetje prinses, omdat ik in een goede bui ben vandaag zal ik je wat vertellen.'' Hij legde zijn hand op mijn been en grimmig keek ik hem aan. Ik liet zijn hand liggen en hij knipoogde naar me ''Het is GrowNext of niets prinses.'' Ik zuchtte diep. Alsof ik ooit een keuze had gehad. Vanaf het begin was het alleen maar chantage, geweld en mysterie. Ik voelde me ineens super moe. Verslagen door mijn eigen domheid, ik had beter mijn best moeten doen om te vluchten. Grownext binnen komen was inderdaad mijn enige kans op overleven. En dat was precies wat ik mijn hele leven had gedaan. Overleven.

We reden voor wat mijn gevoel leek op uren. Ik was zelfs even in slaap gevallen terwijl de weg onder ons doorschoot. Maar nu stonden we stil ergens op een parkeerplaats langs de snelweg. Een paar honderd meter verderop schitterde de neon letters van een tankstation ons toe. ''Ah je bent wakker'' zei Ashton. ''Nou Eef ben je er klaar voor?'' Ik gaapte en rekte me uit. Met slaperige stem vroeg ik waarvoor. Ashton schudde met zijn hoofd alsof ik een klein kind was dat te dom was om te begrijpen wat er aan de hand was. ''Je opdracht slimmerd.'' Op slag was ik klaarwakker. Ashton hielp me uit de auto. De zon was over zijn hoogste punt heen en het begon kouder te worden. Ashton liep naar de kofferbak en maakte hem open. Met een boog gooide hij een pakketje kleren in mijn handen. ''Aantrekken'' zei hij kortaf. Ik haalde mijn wenkbrauw op en kneep mijn ogen samen. ''Waar wacht je op?'' vroeg hij. Met een hand zwierde ik mijn haar over mijn schouder. ''Totdat jij besluit een gentlemen te zijn en je om te draaien.'' Hij lachte hardop ''Gaan we nu ineens preuts doen prinses?'' Chagrijnig draaide ik me maar om en trok mijn shirt uit. Ik voelde gewoon hoe hij naar me keek. De zwarte legging was van leer en sloot strak om mijn billen. Ik had een simpel wit shirt gekregen met een leren jasje. De outfit was simpel, maar ik voelde me wel de badgirl die ik was. Met een elastiekje bond ik mijn haar in een staart en liep terug naar Ashton. Ondertussen had ik beter om me heen gekeken en zag de andere auto waar Luke in zat een stuk verderop geparkeerd. Hij was te ver weg om te kunnen communiceren en ik had blijkbaar een opdracht te vervullen dus richtte ik mijn aandacht weer op Ashton. ''Zie je dat tankstation daar? Waardetransport heeft er een halfuur geleden een mooi cadeau voor ons achtergelaten, zou ondankbaar van ons zijn als we het daar laten.'' Hij gaf me geen tijd om te reageren en klikte een magazijn in een zwart pistool. ''Je weet hoe je moet schieten toch? Beduusd knikte ik. Hij overhandigde mij het pistool en stak er zelf één in zijn broeksband. ''Laten we gaan dan'' zei hij onverschillig. De chauffeur van de auto stapte uit en leunde tegen de auto. ''We kijken mee'' bromde hij tegen Ashton. Die haalde zijn schouders op en begon richting het tankstation te lopen. Snel trok ik een sprintje om hem in te halen. ''Hoe gaat dit überhaupt in zijn werk'' vroeg ik. Ashton rolde met zijn ogen. ''Ik ben letterlijk alleen je back up, dit is jouw opdracht, verpest het niet.'' Dit was next level shit, waar ik echt niet op voorbereid was. Ene moment lag je te slapen en het ander moment overviel je een tankstation. We stonden om de hoek bij het tankstation. Alle pompen waren gelukkig leeg. Ik haalde diep adem en keek naar binnen. Een jongen van een jaar of zestien zat in een glazen hokje met oortjes in ergens naar te kijken. Ik keek even onzeker naar Ashton. Hij zuchtte alleen uiterst geïrriteerd. ''Avril schiet op'' zei hij chagrijnig toen ik nog een moment twijfelde. De hele situatie maakte me kwaad en ik voelde de warmte van boosheid door me heen stromen. Ik ging recht staan en laadde mijn pistool. Met een kwade trap van mijn zwarte laarzen ging de deur open. Het belletje rinkelde luid toen in de winkel in stapte. Ik voelde hoe Ashton achter me bewoog. Met een doelbewuste beweging van mijn vinger schoot een kogel met een enorme knal het plafond in. Door de knal brak het glas van het hokje. Binnen drie stappen stond ik voor de jongen die ineengedoken achter de toonbank zat. ''Geef me het geld of de volgende beland tussen je ogen'' zei ik ijzingwekkend kalm. De jongen bewoog niet. Ik trok hem met verbazingwekkende kracht aan zijn shirt half over de toonbank. ''NU!'' schreeuwde ik in zijn gezicht. Zodra ik hem had losgelaten kwam de jongen in beweging. Ashton gooide een tas op de toonbank en ik maakte een beweging met mijn pistool zodat de jongen de briefjes van honderd in de tas zou doen. Snel laadde hij al het geld in de tas. Toen hij klaar was hield hij zijn handen onschuldig omhoog. Ashton tilde de tas op en was klaar om te gaan. Maar ik hield mijn pistool nog steeds op de jongen gericht. Afwachtend keek Ashton wat ik zou doen. De jongen trilde nerveus, zijn lichtblauwe ogen keken me dan ook bang aan. Het gaf een machtig gevoel om aan deze kant van het scenario te staan. ''Liggen'' ze ik kalm. Meteen zakte de jongen door zijn knieën. Ashton trok verbaasd zijn wenkbrauwen op. ''Tel tot honderd.'' De jongen bleef liggen. ''HARDOP'' schreeuwde ik. De jongen begon trillerig te huilen en begon met bibberende stem te tellen. Dit was voor mij het teken om te gaan. Ashton volgde me de tankstationwinkel uit en we trokken beide een sprint. De adrenaline gierde door mijn lijf terwijl we renden. De chauffeur maakte net zijn sigaret uit en stapte weer in. Buiten adem sprongen Ashton en ik weer in de auto die met een rotvaart wegscheurde.