Hoofdstuk 37

100 4 1
                                    


De volgende ochtend werd ik alleen in bed wakker. De herinneringen van de vorige avond stonden nog vers in mijn geheugen. Zijn geur omringde me compleet en ik voelde me uitgerust. Mijn serene stemming werd verpest toen iets hards in mijn voet prikte toen ik uit bed stapte. Het was Lukes ketting die half onder het bed was gevallen. Ik pakte het ding op en bekeek de hanger. Een doorzichtige plastic sleutel bungelde eraan. De adrenaline begon meteen door me heen te pompen. Snel trok ik het eerste shirt aan wat ik vond. Dit bleek een zwart shirt van Luke te zijn maar dat boeide voor nu even niet. Zonder de moeite te nemen om ook een broek aan te trekken sprintte ik naar de plek waar ik gisteren de plank had opgetild. De grijze archiefkast in de vloer staarde me aan. Snel stak ik de plastic sleutel in het slot. Met een zacht klikje ging het slot open. Gehaast trok ik de kast open. Een rij mapjes werd zichtbaar, snel schoof ik ze open en bekeek de inhoud. De eerste paar waren schetsen van iets wat ik niet kon opmaken maar daarna kwamen de blauwdrukken tevoorschijn. Het ene na het andere wapen flitste voor mijn ogen voorbij. Helemaal achterin was een mapje wat een beetje van kleur verschilde. Nieuwsgierig haalde ik de blauwdruk eruit. Verrast keek ik ernaar. Dit was geen blauwdruk van een wapen. Maar van een huis. Bovenaan de bladzijde was met sierlijke letters Casablanca geschreven. Ik nam heel even de tijd om de schetsen en afmetingen te bekijken. Het huis was namelijk prachtig. Algauw besefte ik dat Luke ieder moment kon binnenkomen, dus gehaast pakte ik wat schetsen, rolde ze op en verstopte ze tussen de latten van het bed. Ik gooide de kast dicht, deed hem op slot en liet de plank weer zachtjes op zijn plek vallen.

Nu moest ik contact op zien te nemen met GrowNext zodat ze toch niet zouden beslissen me te liquideren. Gefrustreerd haalde ik een hand door mijn haar. Hoe moest ik nou contact met hun opnemen. Die lui doken gewoon altijd op. Ik rolde geïrriteerd met mijn ogen de enige oplossing was Ashton zoeken. Ik had gehoopt van hem af te zijn en ik stompte boos in het kussen. Ik had wel een idee waar ik hem kon vinden. Maar ik moest een reden verzinnen om zonder Luke te gaan. En hij dacht heel anders over mij meer dan een uur alleen laten.

Ik werd uit mijn overpeinzingen gehaald doordat mijn maag begon te protesteren. Ik zorgde ervoor dat ik er zo zorgeloos mogelijk uitzag en liep naar beneden. In de keuken gooide Luke net een pannenkoek de lucht in. ''Goeiemorgen schoonheid, lekker geslapen?'' ik knikte en glimlachte en liep naar hem toe. Ik knuffelde hem van achter en gaf hem een kusje in zijn nek. '' En jij?'' Hij zette het vuur wat lager en trok me tegen zich aan. ''Super, ik had de meest mooie meid vannacht in mijn bed.'' ''Volgens mij lag ik naast een beer te slapen, iemand was keihard aan het snurken'' plaagde ik hem. ''Ik zou niet durven je nachtrust te verstoren door te snurken'' lachte hij naar me. Hij haalde de laatste pannenkoek uit de pan en liet hem op een bord glijden. Ik voelde me een prinses bij hem in de buurt. Hij zorgde echt supergoed voor me. ''Ik ga vandaag even naar de stad oké?'' vroeg ik hem. ''Ja is goed, zal ik met je meegaan?'' Ik grijnsde naar hem en zei resoluut nee. Beteuterd keek hij me aan. ''Kunnen we niet samen alleen zijn dan?'' ''Niks ervan, ik heb alleen tijd nodig.'' ''Tijd alleen met mij?'' grijnsde hij. ''Ik ben hoogstens twee uurtjes weg.'' Dramatisch legde hij zijn hand op zijn hart. ''Oké, nee is prima, ik moet zelf ook nog wat dingen doen'' zei hij terwijl hij zijn tong naar me uitstak. Ik trok hem in een knuffel en zoende hem. Nadat we hadden gegeten gingen we beide onze eigen weg. Hij verdween naar de tuin terwijl ik snel naar boven sprintte om me om te kleden. Het zwarte shirt van Luke bedekte namelijk maar nét wat het moest bedekken.

Ik liep de deur uit zonder de blauwdrukken en bedacht me hoe ik het beste Ashton kon vinden. Mijn oriëntatie vermogen was niet boven gemiddeld en ik wist ook niet precies waar Ashtons huis was. Daarom besloot ik maar gewoon in de richting uit te lopen die me de juiste leek. Na een tijdje gelopen te hebben begon ik een paar punten te herkennen. Enkele winkels begroette me al van veraf en naarmate ik doorliep belandde ik in het hart van de stad. Het hotel vinden vanaf daar bleek niet zo moeilijk te zijn. Het gebouw riep alle herinneringen die ik aan Ashton had naar boven. Gelukkig probeerde niemand me tegen te houden toen ik de lift instapte. Ik was relaxed geweest tot aan het moment dat ik boven in de gang aankwam. Ineens spookten er allemaal vragen door mijn hoofd. Zou hij boos zijn? Wat zou GrowNext doen met Luke als ze de blauwdrukken hadden? Wat zou er met mij gebeuren? Het duizelde me maar ik kon hier niet blijven staan. Ik probeerde nonchalant over te komen maar zelf ik kon mijn hart luid en duidelijk horen kloppen. Geïrriteerd dat mijn lichaam me zo verraadde drukte ik op de bel. Het duurde even voordat er open werd gedaan.

Ashton bleef nog steeds een verschijning die knap was om te zien, indiscutabel. Hij kwam net uit de douche, zijn haar was nog vochtig en zat precies goed. Een grijns verscheen rond zijn lippen. ''Avril? Jou had ik hier niet verwacht.'' Ik rolde met mijn ogen en wurmde mezelf langs hem naar binnen. Hij rook werkelijk waar heerlijk maar ik moest gefocust blijven nu. ''Ik heb ze'' zei ik terwijl ik me naar hem omdraaide. Verbaasd haalde hij zijn wenkbrauwen op ''Geef hier dan'' commandeerde hij. Ik haalde een wenkbrauw naar hem op. ''Jij denkt dat ik zo dom ben om hetgeen wat jullie willen mee te brengen naar het hol van de leeuw?'' ''Altijd dat moeilijk doen bij jou'' zei Ashton zuchtend. ''Hoe wil je het regelen prinses?'' Mijn ogen vernauwde zich toen hij me prinses noemde maar hij bleef onschuldig kijken. ''Ik wil garantie dat Luke en ik veilig zijn nadat ik jullie geef wat jullie willen. Ashton sloeg zijn armen over elkaar. ''Natuurlijk is jullie veiligheid dan gegarandeerd.'' Ik bleef stil. Ashton slaakte een lange zucht en haalde zijn hand door zijn haar. ''Er is geen reden om je van kant te maken, jij bewijst je trouw aan Grownext en je vriendje nemen we wel in dienst als ontwerper of zo.'' Ik zette mijn handen in mijn zij. ''Ik heb deze garantie ook nodig van de hoogste baas'' eiste ik. Ashton keek me vermoeid aan. ''Mijn woord alleen is niet genoeg?'' Ik knikte van nee. Geïrriteerd haalde hij zijn telefoon uit zijn achterzak toetste wat dingen in en begon met bellen. ''Ja, ze heeft ze...Nee ze staat in mijn appartement...Oké ja... Hoe bedoel je?...Ze eist onschendbaarheid voor haar en de ontwerper...goed... wordt geregeld... App de details maar'' Met dat gezegd te hebben hing hij op. '' Tevreden?'' Terwijl ik mijn handen uit mijn zij haalde knikte ik. ''Overmorgen overhandig je de blauwdrukken aan mij, ik vind jou wel. Tot die tijd moet je zorgen dat je niet opvalt.'' Hij glimlachte naar me '' En dit keer echt Avril, doe alsjeblieft geen domme dingen.'' ''Nou daar maak ik geen beloftes over'' zei ik op precies dezelfde toon. Hij schudde zijn hoofd lichtjes. ''Zodra je geïntegreerd bent in de organisatie wordt het makkelijker.'' Hij liep langzaam op me af en streek met zijn vingers een lok haar uit mijn gezicht. Mijn maag kneep samen. ''Ashton ik ga.'' Hij grinnikte bleef even voor me staan en stapte toen opzij. ''Altijd dat vurige in je, ik zie je later Eef.'' Zonder nog een woord te zeggen beende ik zijn appartement uit.

Badass rulesWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu