de jaren na Harry Potter

~18~Gered! Of niet?

Mark

Ik woord langzaam wakker. Ik zie dat ik nog steeds in de kamer ben alleen nu niet meer vastgeketend. Een helse pijn schiet door mijn hoofd. Oh ja dat is waar ook. We zijn ontvoert.
Opeens voel ik een pijnlijke steek in mijn been. Ik schreeuw het uit van de pijn. Zozo, Lubbermans is ook wakker. Als ik opkijk zie ik een gemeen glimlachende May en een dooddoener met een zweep voor me staan. Daar kwam die pijn in mijn been dus vandaan. Als je niet heel snel vertelt waar ze zijn, dan blijft het niet alleen bij een zweepslag op je been. May wijst naar haar nek, borst en andere pijnlijke plekken op het lichaam. Ik zeg helemaal niets! Schreeuw ik brutaal. De dooddoener heft de zweep op en ik wacht op de snijdende pijn die komen gaat maar die pijn komt niet. Doen ze dit expres om mij te pesten of is er echt iets aan de hand? Hoe komen jullie hier? Hoor ik May krijsen. Voorzichtig kijk ik op. Ik kan mijn ogen niet geloven daar staan Anika, Daphne, Fred en Leo! Even ben ik blij en tegelijk ook opgelucht om ze te zien maar dan ook weer bang. Wat doen ze hier? Straks worden ze ook geslagen!

Anika

Wat heb je met Amy gedaan en waar is Esmee?! Riep Daphne met haar toverstaf op May gericht, wij volgen haar voorbeeld en richte ook onze toverstaf op May. Ohhhhhh! Zei ze, Kijk eens Lubbermans, we hebben bezoek, en ze gaf een teken dat de dooddoener naast haar hen een zweepslag moest geven. De zweep kwam volop zijn buik en hij schreeuwde het uit. WAT IS ER MET AMY EN WAAR IS ESMEE?!! Ik schreeuw zo had als ik kon tegen May en de andere schrokken er zelfs van. May, en ik zelf ook, schrokken maar daarna kreeg May een grote grijns op haar gezicht. Ze liep de kamer uit en wij volgde haar. De dooddoener volgde haar en riep gelijk 'versterking'. Een paar seconden later werden we omsingeld door dooddoeners.
Ze stonden overal om ons heen. In het begin lukte het ons om wat spreuken af te voeren of te ontwijken, dat werd al gauw lastiger.
Toen mompelde May een onbekende spreuk, ik hoorde niet zo goed wat ze zei maar toen riep Fred opeens tegen mij: Anika! Kijk uit! Maar het was al telaat. Voor dat ik het wist lag ik op de grond en werd als zwart...

Fred

Ik ren naar Anika toen en probeer haar wakker te schudden. Als ik merk dat ze niet wakker wordt, roep ik woedend tegen May: wat heb je met Anika gedaan?! Maar als ik op kijk, zie ik dat ze waarschijnlijk al verdwijnseld is en ik begin te huilen en te schreeuwen. De andere kijken geschokt naar Anika waardoor ze niet meer opletten en gepakt worden. May is weer terug, ze heeft Mark en Esmee bij zich die naar Anika kijken en ook even in shock lijken te zijn. We worden met touwen vast gemaakt en dooddoeners houden ons vast. Ondertussen is Amy blijkbaar wakker geworden want ze begint opeens te huilen en te schreeuwen van de pijn. We proberen ons los te maken maar dat lukt niet. We worden naast elkaar gezet en vast gemaakt aan en paal. De dooddoeners lopen op May af en ze gaan in gesprek. We moeten hier weg! Zegt Leo. Johh! Lijkt me een slim idee! Zegt Daphne sarcastisch terug. Nu even geen ruzie maken! Zeg ik fel. We moeten een plan bedenken om May uit te schakelen. Maar wat...
Ma en pa zeiden toch dat Voldermord ( bijna iedereen spreekt zijn naam nu gewoon uit.) Vroeger gruzelementen had? Daar zaten toch stukken van zijn leven in, soort van. Zei Esmee. Es! Je bent briljant! Zei ik en ik riep naar May: May?! Heb jij soms net als je vader vroeger had ook gruzelementen?
Dat gaat je helemaal niks aan! Snauwde ze terug.
Ondertussen had Daphne een scherp stuk glas gepakt uit haar zak en probeerde de touwen los te maken.
Maar, ik ging brutaal verder, we zijn toch gevangen, we kunnen niks doen dus zeg het gewoon! Best! Ja, ja die heb ik! Tevreden?! En nu koppen dicht anders is dit het definitieve einde voor jullie.
Ik ben los! Zei Daphne zou fluisterend mogelijk. Vijf tellen later had ze Leo ook los gemaakt en wilde ons ook los maken.
Nee! Niet doen! Jullie moeten naar onze ouders gaan en zeggen dat we hier gevangen zitten. Wij kijken ondertussen of hier nog wat gruzelementen verborgen liggen. Oké, zeiden Daphne en Leo in koor. We gaan...
Succes!
Jullie ook!