de jaren na Harry Potter

~24~Marcel en loena Lubbermans

Romeo

Laten we even wachten...
Als May inderdaad net zo sterk is als haar vader Voldermord ooit geweest was, dan weet ze dat we komen. We moeten iets doen wat niemand verwacht. Ook May niet. Dit is onze (verlopige) enige kans.
Het plan was al uitgelegd, zegt Harry tegen mij.
Ik, George, Hermelien en Ron gaan via de voor kant. Bill, Fleur, Ginny en Angelina gaan via een andere ingang en vallen vanaf daar in zodat ze ingesloten zijn.
Goed, dan gaan Percy en ik met Bill, Fleur, Ginny en Angelina mee, en gaan Remus en Arthur met de andere mee.
Zeg gedrag van elkaar dan splitsen we op.

Angelina

Succes! Ik draai me om en zie George staan. George? Serieus?! Zeg ik lachend. We worden misschien allemaal straks vermoord, en het enige wat je zegt is succes?!
Hahaha! George geeft me een kus en zegt voordat hij naar de andere kant van het bos loopt: ik hou van je! En ik beloof je dat we het levend over leven!

Harry

Doe je wel voorzichtig Gin?
Ja ja!
Ik glimlach naar Ginny en geef haar een afscheids knuffel/ kus en ik loop naar George die op mij staat te wachten terwijl hij allemaal fluit geluidjes aan het maken is naar mij en Ginny.

Iedereen heeft afscheid genomen en we splitsen ons op.
Let's go! Zegt George en we stormen het gebouw binnen.

Fred

We zitten al super lang hier op gesloten. Wist ik maar hoelang... Anika en ik hebben nu officieel iets samen. Ik vroeg haar. Amy en Mark ook... Het duurt wel erg lang hé? Vraagt Esmee geërgerd aan ons omdat we verliefd naar elkaar kijken terwijl Esmee toe kijkt... Daphne en Leo had ik nu wel zo'n beetje terug verwacht met hulp...
Ze komen wel! Zegt Mark. Het is alleen maar een kwestie van tijd.
Ik had mijn arm om Anika heen geslagen en ik wou haat weer een kus geven toen we gestamp naar beneden hoorden. Een stuk of vijf, zes dooddoeners kwamen binnenstormen, pakte ons vast en sleurde ons mee naar boven.

Nou weet ik wat die ontsnapte Wemels gingen doen. Hij was eigenlijk wel voorspelbaar...
Geschokt keken ze ons aan. We zijn gesnapt!
We werden in het midden van de kamer gezet met ieder een dooddoener achter zich. We stonden in een soort misvormde kring. Anika en ik aan de ene kant, en Amy, Esmee en Mark aan de andere kant.
Ze komen jullie halen... Ik voel het gewoon. Geschokt kijk ik Anika aan. Ik kan de andere niet zien en onze handen worden vast gemaakt aan touw terwijl de dooddoeners ons nog steeds vast houden.
We stonden daar even.
Totdat we allemaal geschreeuw hoorde en allemaal verschillende spreuken.
Voordat ik met mijn ogen kon knipperen stonden Pa, Hermelien, Ron, Remus en Arthur voor ons.

Anika

Pap! Schreeuw ik. Met een ruk draait Esmee zich en ziet Papa met de andere staan.
Ze krijgt een klap van de dooddoener in haar gezicht, en staat weer met haar rug tegen de mijne aan gedrukt.

Laat ze gaan! Roept Arthur. Zij hebben niks fout gedaan!
Dan hoor ik opeens geschreeuw vanaf de andere kant. Voorzichtig maar snel draai ik mijn hoofd om en zie aan de andere kant van de kamer Bill, Fleur, Ginny, Percy, Romeo en Angelina staan. Amy had gegild en begon hard te huilen. Ginny keek verdrietig toe en maakte oogcontact met Harry die aan de andere kant van de kamer stond. Verschrikt keek May om zich heen maar kreeg daarna weer haar automatische gemene glimlach op haar gezicht. Ze knipte met haar vingers en er werd bij ieder van ons in het midden een toverstaf op ons hoofd gedrukt. Bang keek ik George aan die wat wanhopig naar de overkant seinde.
Laat jullie staffen of anders zien jullie ze nooit meer terug.
Hermelien liet een angst kreet horen en liet haar toverstok gelijk op de grond vallen. Langzaam deden de andere dat ook.
Het was een tijdje stil toen er plotseling twee mensen binnen kwamen stormen.
Waar is hij?! Riep de man. Ik herkende de stem uit duizenden. Marcel Lubbermans! Ik zag dat zijn vrouw, Loena Lubbermans naast hem stond. Zodra ze Door hadden wat er aan de hand was lieten ze ook hun toverstok vallen.

Mark
Pap! Mam! Riep ik. Stil mannetje! zei may. Of wil je dat ik hen ook vermoord? mark! riep mam. en ze rende naar me toe. tenminste, dat probeerde ze. want ze werd tegen gehouden door twee dooddoeners. se sleurde haar mee naar het midden van de zaal. een van de twee mompelde een spreuk en er spoot een touw uit zijn toverstok wwaarmee mam werd vastgebonden. Crucio! riep een van de mannen.

Esmee

niet doen! riep ik. maar de straal raakte loena. je komt in Azkaban! riep ik nu woedend. dit kan je niet maken! riep ik kei hard. sssshhht! siste amy. stil of wil je dat ze met jou het zelfde doen als loena? ik weet niet wat ze doen maar het ziet er pijnlijk uit. fluisterde amy. het is de martelvloek. De persoon lijdt helse pijnen. het is een van de 3 onvergeeflijke vloeken, op het gebruik van deze vloeken staat levenslange opsluiting in Azkaban. fluisterde ik. mark begon te snikken. e ik probeerde mijn arm om hem heen te leggen maar dat ging niet. ik kreeg aleen pijnlijke striemen op mijn polsen van het touw.

Loena

nee! schreeuwde ik. martel me maar zo veel je wilt maar niet waar de kinderen bij zijn! ik krijste zo hard ik kon maar hield er gelijk mee op toen may haar toverstok op mark richtte. Een spreuk. zei ze kalm. kan er voor zorgen dat jou zoontje zodadelijk dood in die touwen hangt. vervolgede ze haar verhaal. kwaad keek ik haar aan maaar ik gaf geen kik meer. als ze net zo erg was als haar vader wist ik waartoe ze in staat was. en ik zal er alles voor doen om mijn engeltje te laten leven.