de jaren na Harry Potter

~33~Zwerkballen

George

Langzaam doe ik mijn ogen open en kijk maar het slapende gezicht van Angela.
Ik wil haar naam zeggen maar het lukt niet...
Ik probeer het nog een keer maar het lukt weer niet.

Zachtjes aai ik over haar wang en ze doet slaperig haar ogen open.
Hmmm? Zegt ze zacht.
Ik schuif dichter maar haar toe en ze kruipt nog dichter tegen me aan. Ik geef haar een zoen op haar voorhoofd en houd haar in een warme knuffel.

Angela

Zullen we naar beneden gaan om te eten? Vraag ik aan George. Vragend lijkt hij me aan.
Oh ja... Hij hoort me niet...
Ik maar me los van George en ga rechtop zitten. Ik vrijf in mijn ogen.
Ik stap uit bed en hij volgt me.
Ik pak zijn hand en trek hem voorzichtig mee naar beneden.

De andere zitten allemaal al aan tafel en ik ga op een lege stoel zitten.
George komt naast me zitten en begint meteen met eten.

Gaat het al beter met hem? Vraagt Daphne.
Ik knik en pak een boterham.

Ondanks het een enorm lawaai is aan tafel, ( Fred en Leo zitten met een oude Beuker over te gooien) eet George gewoon door alsof hij niks merkt. Wat eigenlijk ook zo is.
Mam maammm!!! Roept Fred.
Mogen we met pap een potje Zwerkbal spelen?
Nou... Ik denk dat dat niet zo...
Ahhhh! Alsjebliefftt!! Zegt Anima dan snel. Wie zitten hier al weken!
Pap en oom Harry kunnen dan toch mee? Zegt Daphne dan.
Ja! Roept Leo. Als er iets gebeurt dan zijn hun er bij...

Harry en Rob schrikken op als ze hun naam horen en kijken me raar aan.
Twijfelend kijk ik Harry en Ron aan en snel voegt Daphne er aan toe: wie blijven in de buurt waardoor de doodoeners ons niet kunnen pakken...
Mag het?...
Ik zucht diep en kijk naar George die nu ook vragend naar mij kijkt.
Ik zucht weer en zeg dan: als jullie goed oppassen!

Yessss! Roepen Ankia, Daphne, Fred en Leo in koor en springen naar boven om hun bezems en de Zwerkballen te pakken.

Vragend kijkt George ons aan en we lachen.
Harry en Ron nemen George mee naar boven en even later komen ze terug, omgekleed in een joking broek en een t-shirt met ieder een bezem in zijn/ haar hand en Harry en Daphne met de Zwerkbal ballen.

Ze lopen naar buiten met Ron, Anika, Fred en Leo op hun hielen en verdwijnen uit het zicht.

Als dat maar goed gaat...

George

We gaan dus Zwerkballen... Dat heb ik al lang niet meer gedaan.
Het enige probleem is dat ik hun niet kan horen...
Ik mis echt het geluid...
Het geluid van de bomen, van mijn familie, van Fred en Leo.
En vooral van Angela...
We stappen op onze bezems en ik krijg een knuppel in mijn hand. Ik ben dus drijver.
Fred had ook een knuppel vast en hoorde bij het andere team.
Harry was hun zoeker en Anika die van ons. Ze is eigenlijk een jager naar vroeger, toen ze met haar eerste jaar op Zweinstijn bezig was, was ze zoeker.
Daphne was onze jager en Ron onze wachter.
Leo was de jager van het andere team.
Omdat hun met een minder waren, hadden ze geen vaste keeper.
Harry telde af ( met zijn vingers) en we vlogen de lucht in...

Anika

De teams gaan allebij aan een kant staan.
Aan de ene kant: ik, George, Daphne en Ron.
En aan de andere kant: Fred, Leo en Harry.
We gingen klaar staan en Harry telde af (hard op en met zijn vingers). 3... Ik keek Fred aan. 2... Grijnzend keken we elkaar nu aan en ik verstevigde mijn greep aan mijn bezem en Fred maakte een gebaar van ' wij winnen en jullie gaan verliezen' . 1... Ik keek naar mijn team genotem en knikte.
Nu!!!! Schreeuwde Harry en hij gebaarde naar George dat hij klaar was met tellen en we schoten omhoog.

Ron bleef nog even staan om de ballen los fe laten en die schoten weg.

Ik vloog gelijk omhoog om te kijken of ik de snaai zag.
Harry ging rondjes vliegen en ik volgende zijn voorbeeld en vloog de tegengestelde richting op.

Daphne en Leo scoorden het ene na het andere punt en het stond na een half uurtje 110- 100 voor ons team.

Ik vloog hoog boven het gebied waar we het speelden en ik kon vanaf hier door het zolder raam van het Best kijken.
Het was er rommelig en erg stoffig.
An! Schiet een beetje op! Anders kunnen we nooit laten zien dat er beter zijn! Schreeuwde Daphne toen ze weer scoorden: 120-100.
Ik begreep de hint en keek nog eens om me heen.
Ik vloog een rondje om het Nest heen en ging weer rondjes vliegen.
Ik keek naar Leo die weer een punt scoorden en een luid geschreeuw liet horen omdat hij gescoord had: 'Hij heeft het weer voor mekaar hoor!' En dus stond het toen 120-110.

Ik keek hoe Leo zijn overwinnings ronde vloog alsof hij de snaai de pakken had toen ik opeens iemand hoorde schreeuwen en ik van mijn bezem naar beneden tuimelden...

Fred

Grijnzend keek ik naar Anika. Ik ga winnen.
Nu! Harry had het signaal gegeven en we schoten omhoog op onze bezems.
Daphne scoorde de eerste paar punten maar Leo kwam al vrij snel in de tegen aan val.

120-110. Ik moet maar opschieten... Het begint al aardig donker te worden...

Ik schrik als ik vlak naast me een wint vlaag voel.
Ik draai me om en ik zie dat het een beuker was. De beuker draait van koers en komt weer op me af vliegen.
Snel als ik hem een kant op en kijk de beuker na.
Even ben ik trots op mezelf maar die trots is al gauw verdwenen.
De beuker vliegt op Anika af te afgeleid naar het Nest staart.
Anika! Schreeuw ik nog naar het is al te laat.
Ze wordt van haar bezem af gebeukt en tuimelt naar beneden. Ik vlieg naar haar toe maar ze gaat de snel.

Pap!!!! Schreeuwt Leo opeens ik kijk naar Leo en hij vliegt richting Anika.
Onder tussen is het gaan regenen en niet ik moeite doen om te kijken waar Anika is.
Als ik beter kijk, die ik dat George onder Anika stil staat en ons waard huwelijk zoekt om te zeggen dat we moeten stoppen.
Als jij mij ziet schreeuwt hij: kom je? We gaan naar binnen!
Pap! Schreeuw ik terug zo hard ik kan.
Pas op! Anika!!
Shit... Hij kan je niet horen. Vragend kijkt hij me aan als hij ziet dat ik bang naar hem kijk.
Ik wijs haastig in hoog en hij kijkt.

George

Ik kijk omhoog en zie Anika naar beneden vallen.
Ik wil nog met mijn armen uit strekken maar het is al te laat...
Anika valt boven op mij en samen tuimelen we naar beneden...