de jaren na Harry Potter

~28~ik denk dat ik het al weet...

Angelina

George in geraakt! Ik wil naar zijn bewusteloze lijf rennen maar Percy houd me tegen. Romeo zorgt wel voor hem. We moeten gaan! Hij pakt me vast en sleurt me mee.
Er staan nog twee dooddoeners voor de deur. Maar wij zijn met meer en rennen na een kort gevecht door de deur.
We rennen door tot We aan de rand van het bos zijn.

Waar is George?! Schreeuwt Ginny opeens.
George... is.... ge-geraakt... toen... hij... de dooddoener... probeerde... tegen... te houden.
Breng ik moeizaam uit door het rennen.
Is hij....? Vraagt ze dan onzeker.
Ik haal me schouders op en loop naar Fred die er opeens iets minder blij uit ziet.
Het komt goed! Zeg ik en ik knuffel hem.
Dan komt Romeo aan sprinten met een zwevende George voor zich uit. De zweefspreuk.
Hij ontwijkt op het nippertje een spreuk en sprint het bos nog harder in. Eenmaal bij het bos aangekomen legt hij George voorzichtig op de grond en hijgt uit.
We gaan om George heen zitten.
Welke spreuk? Vraagt Harry.
Geen... idee... Zegt Romeo die nog moet bij komen.
Hij moet naar Molly! Zegt Remus en weer verschijnselen weg.

Ron

Ik zoek nu al uren. Waar kan Hermelien nou toch zijn?
Ik begin me zorgen te maken...
Misschien moet ik naar Molly toe en zeggen wat er gebeurt is...
Laat ik dat maar doen...

Ik klop op de deur. Had ik maar niet zo bot tegen Hermelien gedaan... Het is allemaal mijn schuld...
De deur wordt open gedaan door Daphne.

Hermelien

Ik zit boven op mijn kamer een boek te lezen als er op de deur wordt geklopt. Ik doe wel open! Roept Daphne door het huis.
Ik hoor voetstappen richting de deur gaan en hij gaat krakend open.
PAPA!!! Roept Daphne.
Ik schrik op vanuit mijn boek.
Even twijfel ik of ik wel zou gaan kijken, maar ik loop toch naar beneden.
Ik zie Daphne knuffelen met Ron en Leo springt er boven op.
Ik sta ondertussen onder aan de trap, maar Ron heeft me blijkbaar nog niet gezien. Hij loopt met Daphne en Leo naar de woonkamer en geeft Molly ook een knuffel.
Ik moet jullie iets vertellen, zegt hij ernstig...

Ron

Wat is er dan? Vraagt Molly nu een beetje zenuwachtig.
Uhhhh... Nou... Uhmm...
Het gaat over Hermelien...
Wat is er met mij Ronald?
Hoor ik een stem zeggen. Met een ruk draai ik me om en daar staat Hermelien!
Wat?! Ik dacht dat.... Ik dacht dat je... Dat je... Nou...
Ik wil nog net mijn zin af maken als Hermelien naar me toe sprint en me een knuffel geeft. Het... Het spijt me! Ik moest niet zo boos doen... Het sloeg nergens op... Ik...
Net als ik weer iets wil uit brengen zoent ze me en ik zoen terug.
Ze laat me los en zegt: geef niet.
Dat is alles. Meer zegt ze niet, en meer hoef ik ook niet. Ik ben blij dat ze nog leeft.
Na een tijdje gepraat en alles uitgelegd te hebben loop ik naar boven om schone kleren aan te doen.

Ik zit net beneden op de bank met Hermelien op mijn schoot als er weer op de deur wordt geklopt.
Ik doe wel weer open! Zegt Daphne. Misschien is er dan weer goed nieuws! Zegt ze met een grijns van oor tot oor. En ze doet de deur open.
Ze kan niet eens iets uit brengen en er stormen al mensen naar binnen.
Ik schrik en kijk wie er naar binnen stormen.
Remus? Percy? Romeo? Harry?! Ginny?!
Zo kan ik nog wel even door gaan.
Ik wil naar ze toe rennen van blijdschap maar dan zie ik George...
Hij zweeft bewusteloos voor Romeo en die legt hem zorgvuldig op de andere bank.
Angelina en Fred lopen er gelijk naar toe terwijl wij de andere begroeten.
Ginny stapt meteen naar mij toe en Harry naar Ron.
Het spijt me Harry! Zegt hij snel. Geef niet. Zegt hij en ze geven elkaar een stevige knuffel.
Waar ging je naar toe Hermelien? Waarom kwam je niet?!
Ik zei toch dat ik iemand zag. En ik wees naar Daphne die naast Leo op de grond voor George zat.
Dus... Het waren Daphne en Leo die je zag? Zei Ginny.
Ik knikte en gaf haar en knuffel.
Wat is er met George gebeurt vroeg Ron aan Harry en ik liet Ginny los om te luisteren.
We probeerde te vluchten nadat de kinderen ons gevonden hadden, ze waren ontsnapt en zich in een klas lokaal verstopt, maar toen kwam er een dooddoener en die vocht tegen George en Romeo. Maar George letten even niet op en toen werd hij geraakt.
Snel gaan we naar George en wachten gespannen op Molly die bekijkt wat de schade is.
En jullie weten niet welke spreuk? Vraagt ze bedenkelijk.
Nee, zegt Charlie.

Ik dank dat ik het al weet... Zegt ze zuchtend.
Ik wil jullie niet teleurstellen maar George ligt in coma...