~25~vrij!

40 4 0
                                    

Loena

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

Loena

Zo. Zei May. Lijpo Leeflang is eindeijk stil. Noem me niet zo! Riep ik met tranen in mijn ogen. Gelijk richtte ze haar toverstok weer op Mark en ik hield weer mijn mond. De tranen stroomde nu over mijn wangen. Alle herineringen aan Zwijnstein kwamen weer boven. Hoe mijn mede Ravenklauwers mij pestte en mijn spullen verstopte en mij lijpo noemde. Hoe ik altijd deed alsof ik het niet erg vond. Maar 's avonds in bed moest ik altijd huilen. Zonder geluid natuurlijk. Want ze mochten het niet weten, dat ik huilde. Een keer had ik wel in hun bijzijn gehuild dat was toen ze zijden dat mijn vader gek was. En dat wat hij in de kibbelaar schreef niet waar was. Dat hij het uit zijn duim zoog. en toen makkte ze ook nog eens mijn geluksketting van boterbier kurken stuk.

Mijn vader was de hoofd redacteur van de Kibbelaar, de Kibbelaar was een krant en ik was heel erg trots. En de dingen die hij vertelt zijn echt waar hij heeft ze zelf gezien. Zij niet. Maar ik en pap gingen elke vakantie naar ze opzoek.

Opeens hield het martelen op en ik werd meegesleurt naar een kamer.

Amy

En jullie komen met mij mee! snaude een van de dooddoeners. Ze gooide ons in de kas. Dan kunnen we jullie goed in de gaten houden. Bromde de dooddoener. De volwassenen werden meegenomen naar het toverdraken lokaal. Toen werd de deur dicht gegooit. Maar Esmee zette eigenwijs haar voet er tussen en keek de dooddoener uitdagend aan. Nee. Zei ze. Wij willen niet in deze gloeihete kas. Dat gaan jullie wel! Brulde de dooddoener. Problemen Vonkhof? Vroeg een andere dooddoener die langs kwam lopen. Ja. Bromde hij. Dit kleintje wil niet in de kas. Hé! Riep de andere doodddoener. Dat is die wandelende encyclopedie. Noem me niet zo! Riep Esmee woedend. Hoe wist jij wat crucio betekende? Ik hoorde het wel. Toen je dat fluisterde tegen Wemel. Vervolgde hij het verhaal. Ik hoorde het wel hoor. Dat leer je pas in het vierde jaar. Nou hoe weet je dat? Ik lees nu eenmaal graag. En ik ga hier niet weg voor ik iets heb om te lezen. Oké dan. Zei de ene dooddoener. Wat wil je? Het lesboek kruide kunde nieveau 3 van het zevende jaar. De rest heb ik al uit. Zei Esmee. De ene ging het halen en de ander hield de wacht zodat we niet konden ontsnappen. Twee minuten later kwam de doodoener terug met een boek onder zijn arm. Hij gooide het naar binnen. En Esmee trok haar voet terug ze ging zitten en bladerde tevreden door het boek.

Anika

Ja hallo! Riep ik naar Esmee. We moeten hier uit zien te komen, en jij zet je leven op het spel om iets te lezen!? Opeens werd ik verschrikkelijk kwaad. En ik werd nog bozer toen ze opstond met een megagrote grijns op haar gizicht. Ik heb dit boek heus al wel een keer gelezen. Zei ze met een grijns. Ik wist alleen dit niet meer uit mijn hoofd. Toen draaide ze het boek om, zodat we het konden zien. Hoe maak je een toverstok luidde de titel. Opeens begon ik het te begrijpen. We zitten in de kas van de zevende jaars. Zei ze, dus alles wat we nodig hebben groeit en licht hier.

Esmee

Ik begon met het voorlezen. Extra opleiding niveau 3. Hoe maak je een toverstok. ingredienten: horstenbast, een kopje wolfsmelk. Staartveer van een fenix, wilgenhout.

Pas op: het is erg moeilijk, dus het is erg belangrijk dat je alles goed uit voert. Je moet handschoenen van drakenleer aan hebben en een veiligheidsbril op hebben.

Ik las alles stap voor stap voor terwijl de rest het uitvoerde. Een keer kwam er een dooddoener kijken of we er nog wel waren toen gingen Fred en Amy snel op de spullen zitten en ik deed of ik iets las over Mandragora's verplanten. Toen ging hij weer weg en konden we verder.

Toen alles klaar was vertelde ik mijn plan. We hebben nu dus een toverstok en we kunnen dus de deur open maken. Er is alleen een probleempje, ik weet dus de spreuk niet meer. beschaamt keek ik naar mijn schoenen. Ik weet hem denk ik wel. Zei Amy. die hadden we op de tweede week van Zweinstijn. ehhh... Er verscheen een kleine rimpel boven haar wenkbrauwen terwijl ze dacht. Alohomora! Riep ze opeens. Wij schrokken ons allemaal te pletter, maar Amy nam de leiding over en pakte de toverstok van Anika aan. Alohomora. Mompelde ze terwijl ze met de toversok tegen het slot tikte. Het slot sprong open en piepend zwaaide de deur van de kas open. We waren vrij!

Mark

Kom op! Riep ik, we gaan naar huis! Riep ik. Laten we gaan rennen. Stelde Fred voor. Als ze dan ondekken dat we weg zijn, zijn wij allang thuis! Anika zette haar handen in haar zij en keek ons boos aan. En onze ouders dan? vroeg ze. Fred keek weer naar zijn schoenen, zoals hij altijd doet als hij zich schaamt. Je vind je schoenen echt heel interesant vandaag hé? Vraagt Anika. Haar wenkbrouwen gaan iets omhoog en er speelt een klein lachje om haar mond. Fred's wangen worden rood. Is er iets wat ik moet weten? Vroeg ik. Amy keek ook vragend en Esmee moest lachen. Wat is er? Vroeg ik. Ja, dat zou ik ook wel eens willen weten. Zei Amy. Dat leggen we jullie later wel uit. Zei Anika, die nu ook rood werd. Nu is het tijd om onze ouders te redden!

de jaren na Harry PotterWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu