Beni bırakma diyordu oysa;
Yüreği küçük bir kız umuduyla çarpar-ken,
kirpikleri durmadan ıslanır-ken,
gözleri hiç gitmeyecek gibi bakar-ken ...
Hangi ara yarım bıraktı şarkısını,
ve hangi ara arkasını dönüp koşmuştu bilmiyorum !
Hatırladıklarım geriye bıraktıkları,
acılarım,sızılarım ve bir daha geri dönmeyecek yanlarım ....
Beni bırakma diyordu oysa...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İlkel Hüzün
PoesíaNeydi İlkellik ? Herkesin ötekileştirdiği,toplumda yeni yaratılan sahteciliğin kabullenilmeyen tek mahsum ve saf tarafı değil miydi ? Okulda,işte,arkadaşlarla bize sürekli dayatılan mutsuzluğun tek çaresi değil miydi ? Şimdi kaybettirilen o saflığı...
