Kapatsam gözlerimi düşler kuytusunda,
bir kuyu dibinde,
yada bir ağaç gölgesinde,
sesiz ılık bir hüznün rüzgarıyla;
Öylesine,hic kimseymişimce-sine
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İlkel Hüzün
PoésieNeydi İlkellik ? Herkesin ötekileştirdiği,toplumda yeni yaratılan sahteciliğin kabullenilmeyen tek mahsum ve saf tarafı değil miydi ? Okulda,işte,arkadaşlarla bize sürekli dayatılan mutsuzluğun tek çaresi değil miydi ? Şimdi kaybettirilen o saflığı...
