Oturdu yanı başıma,
elinde bir sarma cigara;
Zor Çocuk zor!
Bazen bir umut diyorsun,
öylece bekliyorsun ...
Birden parlıyorsun,
öldüreceğim bütün umutları diye kalkıyorsun,
yapamıyorsun...
Çünkü umut;
Kundakta ki bir çocuk gibidir,
kıyamazsın,yapamazsın,kendine yakıştıramazsın ...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İlkel Hüzün
PoetryNeydi İlkellik ? Herkesin ötekileştirdiği,toplumda yeni yaratılan sahteciliğin kabullenilmeyen tek mahsum ve saf tarafı değil miydi ? Okulda,işte,arkadaşlarla bize sürekli dayatılan mutsuzluğun tek çaresi değil miydi ? Şimdi kaybettirilen o saflığı...
