Yorgunum Anne ;
Herşeyi bir kişiye anlatamamaktan,
gözlerinin içine bakıp iyiyim demekten,
her kahkahanın altında büyük bir sızı taşımaktan,
anlaşılmaz hayatı anlatmaya çalışmaktan,
her gün biraz daha bitmekten,
sonu gelmeyecek gitmelerin pesinden koşmaktan,
dünyalarca yükü bir başıma sırtlanmaktan ;
Yoruldum Anne!!
Duyuyor musun .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İlkel Hüzün
PoesíaNeydi İlkellik ? Herkesin ötekileştirdiği,toplumda yeni yaratılan sahteciliğin kabullenilmeyen tek mahsum ve saf tarafı değil miydi ? Okulda,işte,arkadaşlarla bize sürekli dayatılan mutsuzluğun tek çaresi değil miydi ? Şimdi kaybettirilen o saflığı...
