Eylül(...)
Bir Aydan,bir yıldan,bir isimden bağımsız,
o katranımsı umutları ardı ardına saklayan,arsız,
zamanın başlangıcı,bitişi belki,
bütün faili meçhul aşkların celladı,
kuytu köselere saklanmış,o kimliksiz,
nefessiz,dilsiz sizi ...
Eylül;
Bir sabah koparılan yarim,
Sarhoşluğum,yetim kalışım,
hüznüm,eksikliğim ...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İlkel Hüzün
PoetryNeydi İlkellik ? Herkesin ötekileştirdiği,toplumda yeni yaratılan sahteciliğin kabullenilmeyen tek mahsum ve saf tarafı değil miydi ? Okulda,işte,arkadaşlarla bize sürekli dayatılan mutsuzluğun tek çaresi değil miydi ? Şimdi kaybettirilen o saflığı...
