Hani,koca bir şehirde birikmiş hüznü üzerime yıkıyorlar gibi!
Altında kalıyorum ama ölemiyorum!
Hani ölmek istemediğimden değil,
ölmeyi beceremiyor gibi!
Geberiyorum gibi ama geberemiyorum,
Gülüyorum!
Bazen kahkahalarla bağıra çağıra,
koca bir ülkeyi rahatsız eden gürültüyle.
Herkes mutluluktan sanıyor!
Oysa kimse kimsenin içinde ki çığlıkları duyamıyor .
Gülüyorum ..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İlkel Hüzün
PoetryNeydi İlkellik ? Herkesin ötekileştirdiği,toplumda yeni yaratılan sahteciliğin kabullenilmeyen tek mahsum ve saf tarafı değil miydi ? Okulda,işte,arkadaşlarla bize sürekli dayatılan mutsuzluğun tek çaresi değil miydi ? Şimdi kaybettirilen o saflığı...
