Durdum ,
hani rüzgarla yarışırken,
birden gölgeme çöktü sızın!
Bir boşluk belirdi sol yanımda,
yetim bir hüzünle gülümsedim düşümde,
hoşça kal yüreğimin sızısı,gülüşlerini eksik etme ..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İlkel Hüzün
PoesíaNeydi İlkellik ? Herkesin ötekileştirdiği,toplumda yeni yaratılan sahteciliğin kabullenilmeyen tek mahsum ve saf tarafı değil miydi ? Okulda,işte,arkadaşlarla bize sürekli dayatılan mutsuzluğun tek çaresi değil miydi ? Şimdi kaybettirilen o saflığı...
