Acıları salacaklar üzerimize,
bilmem kaç yerimizden vurulacağız,
kahredici bir yalnızlık çökecek sol yanımıza,
bilmem kaçıncı kez öleceğiz ...
Peki ne değişecek;
Gidişinin ardına takılan sancılardan başka Çocuk!
Eskisi gibi olabilecek mi paramparça dağılmışlığımız!
Olmayacak işte Çocuk!
Hadi herkes kendi yüreğine,
herkes kendi karanlığının dibine,
tak koluna kimsesizliğini,
bak pazar pazar boşluklarına ...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İlkel Hüzün
ПоэзияNeydi İlkellik ? Herkesin ötekileştirdiği,toplumda yeni yaratılan sahteciliğin kabullenilmeyen tek mahsum ve saf tarafı değil miydi ? Okulda,işte,arkadaşlarla bize sürekli dayatılan mutsuzluğun tek çaresi değil miydi ? Şimdi kaybettirilen o saflığı...
