Belki de gökyüzüne çizilecek umutların,mürekkebi bitmişti?
Güneş,birkaç damla gözyaşıyla yeniden yeşerecekti?
insanlık evrim geçirip kendini başa alacak,
hayaller kaldığı yerden devam edecekti...
Belki de hiçbir şey,dünün aynısı,bugünün hüznü olacaktı.
Uyumak bir eylemden çok,devrik bir cümle ile kaçacaktı...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İlkel Hüzün
PoetryNeydi İlkellik ? Herkesin ötekileştirdiği,toplumda yeni yaratılan sahteciliğin kabullenilmeyen tek mahsum ve saf tarafı değil miydi ? Okulda,işte,arkadaşlarla bize sürekli dayatılan mutsuzluğun tek çaresi değil miydi ? Şimdi kaybettirilen o saflığı...
