Gün gectikçe kendimi yetiriyor gibiyim,
gökyüzü üzerimde ağır bir yük,
şehrin yalnızlığına ve hüznüne,
tek bir ben sahip çıkıyor gibiyim.
Savruluyorum her bir dalgada,
Tanrımı kaybediyor gibiyim
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İlkel Hüzün
PoetryNeydi İlkellik ? Herkesin ötekileştirdiği,toplumda yeni yaratılan sahteciliğin kabullenilmeyen tek mahsum ve saf tarafı değil miydi ? Okulda,işte,arkadaşlarla bize sürekli dayatılan mutsuzluğun tek çaresi değil miydi ? Şimdi kaybettirilen o saflığı...
