Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Son nefesimde bile,son düşüm,
son gülüşüm olarak kalacaksın,bilesin!
Dedi ve kanatlandı.
Gökyüzüne rüzgar oldu,saçları gül kurusun da ateş oldu,
bir pazar sabahına Aşk oldu,yandı,eridi,küllerini düşlere savurdu,
küçük kız çocuğu edasında,güldü,gitti ve b.t.i ...
Ve seslendim ardından;
Saçların yüreğimin aynası olsun,her zaman öyle y/anacağım...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İlkel Hüzün
PoetryNeydi İlkellik ? Herkesin ötekileştirdiği,toplumda yeni yaratılan sahteciliğin kabullenilmeyen tek mahsum ve saf tarafı değil miydi ? Okulda,işte,arkadaşlarla bize sürekli dayatılan mutsuzluğun tek çaresi değil miydi ? Şimdi kaybettirilen o saflığı...
