Geçen çocukluk arkadaşımı gördüm,
huzur sokak numara on yedi de.
Uzun uzadıya konuştuk,
evlenmiş bir kızı var yedisinde.
Umuttan dem vurdu,sevgiden,huzura çıkıyor bak dedi bütün seneler,
yetik bir tebessümle eşlik ettim,sordu ya sen de ne var ;
Acı var,
sızı var,
umutsuzluk var,
bir daha dönmeyecek seneler var dedim.
Durdu,göz bebekleri doldu,
bakamadım daha fazla,vedalaşmadan döndüm yine,
pişmanlıklar sokağı numara bire ...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İlkel Hüzün
PoesíaNeydi İlkellik ? Herkesin ötekileştirdiği,toplumda yeni yaratılan sahteciliğin kabullenilmeyen tek mahsum ve saf tarafı değil miydi ? Okulda,işte,arkadaşlarla bize sürekli dayatılan mutsuzluğun tek çaresi değil miydi ? Şimdi kaybettirilen o saflığı...
