Düşünsene bir acı ki,
ömrünün tamamına musallat gibi,
susmakla,konuşmakla çözülemiyor,
ağlamakla,sızlanmakla bitmiyor!
Büyüyor !
bir çocuk misali,
bütün umutlarını yakıyor,
Ama bitmiyor ...
Düşünsene bir acı ki,
bilmem kaçıncı kez kafayı yiyorsun,
insanlar tuhafına gidiyorsun,
çığlık çığlığasın,
ama kimse duymuyor ...
Düşünsene,
artık düşünemiyorsun,
ama herşeyi hatırlıyorsun ..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İlkel Hüzün
PoezjaNeydi İlkellik ? Herkesin ötekileştirdiği,toplumda yeni yaratılan sahteciliğin kabullenilmeyen tek mahsum ve saf tarafı değil miydi ? Okulda,işte,arkadaşlarla bize sürekli dayatılan mutsuzluğun tek çaresi değil miydi ? Şimdi kaybettirilen o saflığı...