Ve ben kendimden bir fazla,
kendim benden bin eksikle yaşıyorum.
Her gece güneşin bana en uzak olduğu kentin sokaklarına,
sonu gelmeyecek bir
acı gibi d/üşüyorum ...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İlkel Hüzün
PoesieNeydi İlkellik ? Herkesin ötekileştirdiği,toplumda yeni yaratılan sahteciliğin kabullenilmeyen tek mahsum ve saf tarafı değil miydi ? Okulda,işte,arkadaşlarla bize sürekli dayatılan mutsuzluğun tek çaresi değil miydi ? Şimdi kaybettirilen o saflığı...
