Vanesa's pov
Ειμαι μπροστα στην ντουλαπα εδω και καμια ωρα προσπαθοντας να βρω κατι να βαλω αλλα οι προσπαθειες μου αποδεικνύονται ματαιες.
"Μπορεις να μου πεις ποση ωρα θες ακομη;" με ρωταει ενοχλημενη η Βαλερια που ειναι καθισμένη στο κρεβατι μου και περιμενει υπομονετικα εδω και ωρα.Η Στελα ανενοχλητη καθετε διπλα στο παραθυρο κοιταζοντας βιντεο στο youtube και γελοντας υστερικα.
Δεν απανταω στο σχολιο της, το μονο που κανω ειναι να της γυρισω επιδεκτικα την πλατη μου συνεχιζοντας να ψαχνω για ρουχα.
"Ωπα,κοιταξτε ενα μαναρι!!"φωναζει ξαφνικα η Στελλα κοιταζοντας εξω απο το παραθυρο.Πλησιαζουμε για να δουμε ποιος ηταν αυτος που την εκανε να παρει τα ματια της απο το 'πολυτιμο' οπως παντα λεει κινητο της.
Ενα γυμνασμενο αγορι με καλοσχηματισμενους κοιλιακους ειναι στο απεναντι μπαλκονι και απλωνει την πετσετα του.
"Απο ποτε κατοικειται αυτο το διαμερισμα;"αναρωτιεται η Βαλερια οπως κι εγω...
"θα ρωτησουμε τους δικους μου τωρα που θα φυγουμε"λεω δινοντας λυση στο προβλημα
"Αμα ετοιμαστεις ποτε"παραπονιεται για αλλη μια φορα η φιλη μου."Τωρα τωρα..."λεω υψώνοντας το βλεμα μου στο ταβανι αγανακτισμενη. Ενταξει πως κανει ετσι?δν περιμενει και αιωνες. Μια ωρα μονο. Ενταξει εδω που τα λεμε μπορει να εχει και λιγο δικιο.
"Ετοιμη"φωναζω μετα απο αλλο ενα βασανιστικο τεταρτο για την Βαλερια."Επιτελους" λεει ξεφυσοντας
"Στελλα...σηκω φευγουμε!"της φωναζω πετωντας της ενα μαξιλάρι στα μουτρα της κανοντας τα πολυχρωμα μαλλια της να ηλεκτριστουνΣηκώνεται ενοχλημενη και πηγαινουμε προς τα κατω οπου καθονται και οι δυο γονεις μου.
"Μαμα,μπαμπα εμεις φευγουμε!" ανακοινωνω χαρουμενη"μην αργησεις για το βραδυνο!"φωναζει με σοβαρο υφος ο μπαμπας μου ,καθως εχω παραβει αμετρητες φορες αυτον τον κανονα."Ναι μπαμπακα,μην ανυσηχεις θα περασει ο Φιλλιπος απο το εμπορικο μετα την πορια"
Η Στελλα κανει εναν μορφασμο ανησυχιας με το ακουσμα της λεξης 'πορια'
"Μην ανησυχεις τους το ειπε εδω και μια βδομαδα οτι πηγαινει σε ποριες"την βλεπω να ανακουφιζεται.Γενικα τα κοριτσια εχουν πολυ καλες σχεσεις με τον αδερφο μου κι αυτο πραγματικα μου αρεσει.
"Καλα να περασετε" ακουω την φωνη της μητερας μου λιγο πριν κλεισω την πορτα.
YOU ARE READING
When I Lost My Memories.
Teen FictionΗ Βανεσα ειναι μια 18χρονη ομορφη κοπελα που ζει με τους γονεις και τον μεγαλύτερο αδερφο της στην Θεσ/νικη . Ειναι στην τελευταια ταξη του λυκειου και περιμενει πως και πως να ξεκινήσει τις σπουδές της.. εχει δυο πολυ καλες φιλες που ειναι σαν αδερ...