Κεφαλαιο 20

401 46 8
                                    

Ακουσα το κουδουνι να χτυπαει και πετχτηκα ααπο τον καναπε να ανοιξω. ΕΙχα ετοιμαστει ηδη εδω και αρκετη ωρα και διαπραγματευομουν με τον Μαρκο αν επρεπε να βγαλω η οχι την φουστα που φορουσα..

"Ηρθαν!" ειπα και ανοιξα την πορτα.

Ανεβηκαν τις σκαλες και τους χαιρετησα εναν εναν..

"Μαρκο πως εισαι?" ρωτησε επιφυλακτηκα η Στελλα, δεν ηξεραν ακομα οτι τα ειχαμε βρει, οποτε δεν ηξερε και πως να συμπεριφερθει.

"Ολα καλα.. να προσεχεταιεκει που θα πατε." ειπε.

Ο γλυκος μου... Σκεφτηκα.

Με κοιταξαν και οι δυο περιεργα αλλα δεν εδωσα σημασια.

"Λοιπον εμεις πηγαινουμε, θα τα πουμε αργοτερα..' ειπα και επιασα την τσαντα που ειχα ακουμπισει στον καναπε προηγουμενος. Εκανα να φυγω αλλα ειπε εκεινος..

"Ετσι απλα θα φυγεις?" εννοουσε οτι επρεπε να τον χαιρετησω αναλογως. Απλα χαμογελασα ομως και γυρισα γρηγορα να φυγω.

Δεν ηθελα να κανω κατι μπροστα στα παιδια, ηθελα να το πω εγω στα κοριτσια και να συζητησει εκεινος με τον Φιλιππο.

Βγηκαμε λοιπον απο την πολυκατοικια και προχωρησαμε προς τον κενρικο.

"Νιωθω σαν να εχουν περασει αιωνες απο την τελευταια φορα που το καναμε αυτο"ειπε η Στελλα και ειχε δικιο. Πριν λιγο καιρο ημουν τοσο χαλια που δεν ειχα ορεξη για ψωνια, καφεδες, βολτες κι εκεινες δεν επεμεναν και γι αυτο τις ευχαριστουσα.. Ειχαμε καιρο να μεινουμε μονες , να πουμε κοριτσιστικα πραγματα και να περασουμε καλα σαν παρεα.

Γυρισα να την κοιταξω για να της δωσω την απαντηση μου.. Αλλα παρατηρησα κατι πανω της που ειχε αλλαξει.. Τα μαλλια της..

"Στελλα? Τι επαθαν τα μαλλια σου?" ρωτησα εντρομη.

"Το παρατηρησες ετσι?" ρωτησε και χαμογελασε.

"Εννοειται πως ναι! Κι αν δεν ηταν πιασμενα κοτσο θα τα παρατειρουσα νωριτερα" ειπα και την κοιτουσα εκπληκτη.

"Πιστεψε με της πανε τοσο γαμημενα πολυ!" ειπε η Βαλε ενθουσιασμενη.

"Ε μα λυσε κι εσυ αυτη την κοτσιδα να σε δουμε!!" ειπα κι εγω το ιδιο ενθουσιασμενη.

Ελυσε τα πλουσια μαλλια της και τα αφησε να χυθουν στον ωμο της. Δεν ηταν εκεινα τα πολυχρωμα μαλλια που ειχα συνηθισει, στα χρωματα ουρανιου τοξου, αλλα ειχαν μετατραπει σε ενα ανοιχρο ξανθο χρωμα που χρυσαφιζε στον ηλιο.

When I Lost My Memories.Where stories live. Discover now