When I Lost My Memories.

Part 29

Μαρκος pov' 

Καθομαι μεσα στην μαυρη νυχτα ο μαλακας στο μπαλκονι με τετοιο κρυο και περιμενω να γυρησει να κοιμηθει να ξερω οτι ειναι καλα. Οπως καθε βραδυ αλλωστε.. Μεχρι που βλεπω το φως στο δωματιο της να αναβει . Ενα κυμμα χαρας και ανακουφησης με πλημμυριζει ταυτοχρονα..Αντε μαλακα η ωρα ειναι 3:30 το πρωι ωρα για νανι! Αφου ειναι καλα τραβα για υπνο. κανω να σηκωθω απο την καρεκλα μου ομως ο ηχος του παραθυρου της με σταματαει...
Παγωνω στη θεση μου,  τετεια ωρα θα επρεπε να κοιμαται.. να ειναι ξαπλωμενη στο ζεστο της κρεβατακι και να κοιμαται! Κανω μεταβολη για να την κοιταξω. Φαινεται πολυ ομορφη και περιποημενη. Λογικο μωρε μαλακα αφου βγηκε! Κι αν ομως βρηκε κανεναν εκει? Και την αγγιξε... θα του σπασω τα μουτρα του καριολη! 

Τι λεω ο πουστης!?
Κραταει ενα μπουκαλι στο χερι της απο κρασι απο οσο μπορω να δω,  παιρνει μια ατσουμπαλη θεση στο παραθυρο με το περισσοτερο βαρος του σωματος της να ειναι μπροστα. Φαινεται ετοιμη να πεσει οπως με μια πιο προσεκτικη ματια αποκλειεις την περιπτωση αυτη. Πιανει το κεφαλι της στο ενα της χερι και πινει μια γουλια απο το μπουΚαλι της. Δεν της μιλω γιατι θελω να την χαζεψω λιγακι ακομα ομως γρηγορα καταλαβαινει την παρουσια μου.

"Ωω.. Μαρκουκοοο..;; Λατρεμενε μου γειτονα τι κανεις; Χαχαχαχαχα.. το πιασες; απο το εργο το παλιο!; " μου λεει ενω κλεινει το ματι.  Ε οχι ρε γαμωτο.. μη μου πεις οτι.. αμαν ρε Βανεσα προσεχε λιγο τον εαυτο σου!!  Την ρωταω για κατι που ξερω ηδη την απαντηση..
"Εισαι μεθυσμενη Βανεσα;"
Με κοιταει καο υψωνει το ενα της φρυδι.  Το σκεφτεται λιγακι και μετα ξεσπα σε υστερικα γελια.

"Εγω;; Οχιιι καλεεε!!! Πως σου ηρθε !! Εγω αμα θες να ξερεις αγορακι μου το σηκωνω το.ποτο!"
Ναι το βλεπω, ηθελα να της πεταξω αλλα δεν ηθελα να φανω αγενης. Οχι πως αυριο θα το θημωταν..
"Πηγαινε μεσα θα πεσεις απο εκει προσεχε!" Ναι.. και τοτρ σκεφτηκα το χειροτερο αν ζαλιστει αν πεσει,  οχι Παναγια μου δε  θα το αντεξω να χασω κι αλλη συμαντικη γυναικα στη ζωη μου.. φτανει η μανα μου.. οχι κι αυτη!

" Οπα.. νιαζομαστε κυριε Μαρκο νιαζομαστε; " λεει ναζιαρικα.
Ποσο γλυκια ειναι.. αν νιαζομαστε λεει.. ομως δε της το αποκαλυπτω αυτο..

"Αν πεσει θα θεωρηθω συνενοχος ξερεις.. και θα μπω κι εγω μεσα. Δεν θα την πληρωσω κι εγω αμα θες εσυ να αυτοκτονησεις!" Της λεω αρκετα αποτομα,  αυτος ειναι ο σκοπος μου να καταλαβει οτι δεν κανω για εκεινη,  οτι δεν ειμαι αυτοε που πρεπει να εχει στο πλευρο της. Ομως δε διχνει να το καταλαβαινει.