When I Lost My Memories.

Part 22

Βαλεριας pov'

"Μετα απο αυτο, εκεινος προσπαθουσε με καθε τροπο να με πλησιασει, να μου εξηγησει.. Αλλα εγω ποτε δε τον αφηνα. Προσπαθουσα να πνιξω τα συναισθηματα μου για εκεινον ομως ματαια. Εκεινα μεγαλωναν μερα με την μερα, μεχρι που χθες.. " Δεν τελειωνω και η Βανεσα με διακοπτει.
"Χθες; Τι εγινε χθες; " Με ρωταει σαν να μη μπορει να το πιστεψει.
"Ναι χθες. Αν θυμασαι ημουν ηδη εδω οταν ειχες βγει απο το μπανιο που εκανες ντουζ. " την βλεπω να το σκεφτεται λιγακι και μου γνεφει. "Οταν ηρθα με την Στελλα μας ανοιξε ο Φιλιππος. Στην Στελλα ειχα μιλησει προσφατα. Δεν αντεχα, επρεπε να τα πω σε καποιον. Ηθελα να με συμβουλεψει. Εκεινη παρα τα νοηματα που της εκανα ανεβηκε στο δωματιο σου και μας αφησε μονους και.. " διστασα να δυνεχισω, δε ξερω πως θα την παρει την συνεχεια.
"Και;" με προτρεπει

FLASHBACK

Πηγα στην κουζινα να φτιαξω ποπ-κορν γιατι η ατμοσφαιρα ηταν πολυ βαρια και ηταν τοσο αβολο να καθομαστε αμιλητοι περιμενοντας κατι να γινει. Πηγα στην κουζινα και εφοσον ξερω τα κατατοπια βρηκα αμεσως μπολ και ποπ-κορν, ομως για κακη μου τυχη με ακολουθησε.
"Βαλερια.." λεει το ονομα μου και ανατριχιαζω ολοκληρη. Στεκεται ακριβως απο πισω μου, μπορω να νιωσω την ανασα του στον ωμο μου. Δεν απανταω. Με μια κινηση με γυριζει ετσι ωστε να ειμαστε προσωπο με πτοσωπο. Αποφευγω τα ματια του..
"Κοιταξε με.. " δεν υπακουω.
"Σε παρακαλω, κοιτα με.. " μου ψυθηριζει υκετευτικα και η καυτη ανασα του πευτει στο προσωπο μου.
Αντικριζω το βλεμα του. Ειναι γεματο πονο και θληψη.
"Δεν ξερω τι παιζει με εμενα , ομως.. "
"Δεν χρειαζεται να απολογισε.. Η αντιδραση μου ηταν υπερβολικη." Τον διεκοψα και εδωσα τον δικο μου απολογισμο.
"Αφησε με να πω αυτα που θελω.. Αυτο που ειδες τις προαλλες, με την κοπελα, να ξερεις πως δεν ηταν τιποτα. Ειχα μεγαλη πιεση και επρεπε να την διωξω καπως και... καταλαβαινεις! Δεν ξερω αν θα μπορεσω να ειμαι πιστος σε μια σχεση και δε θελω να πληγωσω αυτους που αγαπω. Ομως σε παρακαλω μη μου κρατας μουτρα, δεν αντεχω να μη μιλαμε.. Ας γινουμε οπως παλια." Μου λεει ενω μου χαιδευει το μαγουλο και με κοιταει βαθια μεσα στα ματια.
Οπως παλια? Μα καλα τι λεει? Δεν υπαρχει 'οπως παλια' , πολλα μεσα μου αλλαξαν απο τοτε.
"Φιλιππε γιατι μου τα λες ολα αυτα;"
"Ξερεις γιατι.. μπορουμε να ειμαστε οπως πριν;"
"Κι εσυ ξερεις οτι αυτο δε γινεται" λεω με τον ιδιο ακριβως τροπο που μου απαντησε.
"Οσο γινεται τοτε! Προσπαθησε!" Τον λυπαμαι για μια στιγμη. Μου εχει λειψει. Ξερω πως.. δε μπορουμε να ειμαστε μαζι ομως θα προσπαθησω να σωσω την 'φιλια' μας οσο γινεται.
"Ενταξει.." του λεω και χαμογελαω.
"Αληθεια!;;" τα ματια του γυαλοζουν απο χαρα.
"Ναι!" Του λεω ενθουσιασμενα κι εκεινος μου χαριζει μια σφηχτη αγκαλια. Εκει μεσα ενιωθα ασφαλια. Το αρωμα του ηταν πιο εντονο.
"Αντε φτιαξε τωρα τα ποπ-κορν να εχουμε και κατι να μασαμε.. τιγρη!" Λεει και μου κλεινει το ματι. Μου ξεφευγει ενα γελακι οταν ειπε 'τιγρη' καθως θυμηθηκα την πρωτη φορα που με ειπε ετσι.

Το βραδυ αφου ειδαμε την ταινια και μετα απο εκεινες τις εφνιδιαστικες αγκαλιες στον καναπε, εγω κοιμηθηκα στο δωματιο του. Στις 5:00 ομως ξυπνησα και ηθελα επιγοντως νερο.Λογικο! Εβαλα αρκετο αλατι στα ποπ-κορν. Κατεβηκα τις σκαλες και τον ειδα ξαπλωμενο στον καναπε να κοιμαται. Με ησυχα βηματα φτανω στην κουζινα και πινω ενα ολοκληρο ποτιρι νερο. Κανω μεταβολη για να φυγω και τον βλεπω μπροστα μου.
"Ααα!! .. καλα ανθρωπε μου, τι κανεις μεσα στη μαυρη νυχτα;"
"Εσυ τι κανεις;" αντιγυριζει.
"Δεν ειδες; Ηρθα να πιω νερο!"
"Μμμ.. ενδιαφερον!" Μου λεει και με πλησιαζει ενω εχει ενα πονηρο βλεμα. Τοση ωρα ηταν πισω απο το τραπεζι της κουζινας . Φοραω μια φουτερ του που μου εδωσε εκεινος για να κοιμηθω γιατι ξεχασα να παρω τις δικες μου πιζαμες απο το δωματιο της Βανεσας και οταν εγω το θυμηθηκα εκεινες ειχαν ηδη κοιμηθει. Το φουτερ του ειναι κοντο.. πολυ κοντο και φτανει εως ψηλα στο μπουτι μου. Απο κατω φοραω το εσωρουχο μου και μονο τις πουα μαυρες καλτσες μου.
"Αντε καληνυχτα!" Του λεω ενω κανω να φυγω.
"Εππ, μικρη που πας;" λεει και με τραβαει απο το χερι. Τι θελει? Δεν τα ειπαμε και τα ξεκαθαρησαμε πριν αυτα?
"Για νανι;" λεω με προφανες τροπο.
"Δε νομιζω!" Μου λεει και με παιρνει αγκαλια σε στιλ γαμπρου - νυφης. Πνιγω μια τσιριδα που πηγε να βγει απο το στωμα μου. Δεν θελω να ξυπνησουμε κανεναν..
"Φιλιππε!! Τι κανεις;" τον ρωταω ομως αντι για απαντησει με αφηνει α
απαλα ξαπλα στον καναπε, με σκεπαζει , στη συνεχεια μπαινει κι εκεινος κατω απο τα σκεπασματα και μου λεει "Απλα θελω να κοιμηθουμε αγκαλια.. σε εχω αναγκη! "
Βγηκαν τοσο γλυκα απο το στωμα του αυτες οι λεξεις. Ανατριχιασα ολοκληρη. Αχ ρε Φιλιππε.. τι μυστηριος που εισαι! Παραμεριζει τα μαλια μου απο τον λαιμο μου και μου δινει ενα γλυκο φιλι εκει. Στην συνεχεια ανεβαινει με μικρα γλυκα φιλακια μεχρι το στωμα μου κι εκει σταματαει. Με κοιταζει εντονα και ξερω πως περιμενει απο εμενα να κανω κατι, να του δειξω πως θελω να προχωρησει, ομως δε κανω τιποτα. Τοτε κλεινει τα ματια και με φιλαει στο μαγουλο μου περνοντας πρωτα τα χειλη του ξυστα απο τα δικα μου παραπλανοντας με και κανοντας εναν αναστεναγμο να βγει απο μεσα μου.
"Καληνυχτα μικρη..μου" λεει καθως με παιρνει αγκαλια. Χωνω το προσωπο μου στο στηθος του και του λεω κι εγω καληνυχτα , ενω αμεσως βυθιστηκα σε εναν γλυκο υπνο..

End of flashback

Γεια σας γλυκες μας αγαπες!! Πραγματικα ΣΑΣ ΕΥΑΧΡΙΣΤΟΥΜΕ για ολα, για ολη την υποστηρηξη σας και την αγαπη σας. Ελπιζουμε οντως να την αξηζουμε! Ψηφηστε!!!! Ελπιζουμε να σας αρεσε! Βαλαμε τεχνη γι'αυτο το κεφαλαιο! Επομενο αυριο Κυριακη!!

~VOTE-COMMENT-SHARE~