When I Lost My Memories.

Part 24

Εκεινη την ημερα στολησα ολο το σπιτι αλλα και την αυλη μας . Εβαλα φωτακια παντου σε ολα τα δεντρακια η θαμνους που εβρησκα μπροστα μου . Την επομενη μερα στο σχολειο μετα απο χιλιοστη φορα και τα τοσα παρακαλια , μας αφησαν τις τρεις τελευταιες ωρες να στολισουμε την ταξη και γενικα το σχολειο. Οπως καθε χρονο την ωρα που στολιζαμε βγαζαμε βιντεο εμεις οι τρεις.  Γενικα μας αρεσει να τραβαμε βιντεο σε διαφορες φασεις της ζωης μας γιατι αργοτερα οταν τα βλεπουμε γελαμε με την ψυχη μας!

"Πειτε γεια !! " Λεω στις αλλες δυο που τσακονοντε για το αν η χρυση μπαλα θα μπει διπλα στην κοκκινη η πιο πανω με την πρασινη !

Ειμαστε μονες μας στην ταξη , μας ανεθεσαν να στολησουμε το δενρο μας ενω οι υπολοιποι ειναι στον διαδρομο στολιζοντας τον.

"Νευροσπασμα!!!  Η μπαλα θα μπει εκει ! Τελος! "Λεει η Βαλερια στην Στελλα  με δυνατη φωνη παιρνοντας της την μπαλα απο τα χερια και την τοποθετει διπλα στην κοκκινη .

"Ξερεις που λεω εγω να την βαλουμε; Να κοιτα !" Την παινρει  τοτε εκεινη και και την στερεωνει πανω στο κεφαλι της προσπαθοντας να κανει μια αστεια φιγουρα απο ενα βιντεακι που ειχαμε δει παλια.

Ξεσπαμε ολες σε τρανταχτα γελια . Να κατι τετοιες στιγμες ειναι που αγαπω οταν βρησκομαι μαζι τους. Ξαφνηκα η πορτα ανοιγει και μπαινουν μεσα κατι παιδια μαζε με τον καινουριο. Α, ναι.. Ξεχασα να το αναφερω αλλα σημερα ηρθε ενα καινουριο αγορι στην ταξη μας με το ονομα Δημητρης . Φαινεται καλο παιδι αλλα το παραξενο ειναι πω καθεται με τον Μαρκο και φαινεται ναι γνωριζονται! Ποτε προλαβε να κανει φιλιες; Μενει ειπε στην Θεσ/νικη χρονια , απο μικρο παιδι και πηρε μεταγραφη για εδω απο ενα αλλο λυκειο. Στρεφω την καμερα προς την πορτα και αμεσως μετα κατι μου λεει η Στελλα . Το προσωπο μου γυρναει προς εκεινη και ξαφνηκα ο Δημητρης πεταγεται μπροστα μου . Τσιριζω στην αρχη αλλα μετα γελαω και εκεινος με μιμηται . Αφου σταματαμε να γελαμε αποφασηζει να μιλησει .

"Εχω γνωρησει τους παντες απο εδω μεσα , εκτος απο εσας!" λεει και δινει σε μια μια απο εμας το χερι του για μια ζεστη χειραψια. Ειπαμε τα ονοματα μας με την σειρα της η καθε μια.

Ειναι κανονικος στο υψος με καστανα μαλλια και φραντζα , μελι και εκφραστικα ματια και ενα μαυρο σκολαρικι στο φρυδι του. Φαινεται γυμνασμενος και εχει ενα πολυ ωραιο στιλακι . Απο το λιγο που τον ακουσαμε να μιλαει πριν, εχει χιουμορ και γαινεται να ειναι καλο και ευγενικο παιδι. Μου θυμιζει πολυ εντονα καποιον αλλα δεν μπορω να θυμηθω ποιον. Ισως να τον μπερδευω με καποιον ηθοποιοη κατι τετοιο.

Ειχα ξεχασει πως κρατουσα την καμερα . Την ειχα ακομη στραμενη προς την πορτα που οταν γυρησα ειδα τον Μαρκο. Δεν ξαφνιαστικα τοσο που τον ειδα αφου εχω μαθει πια πως παντα θα ειναι καπου εκει. Οι ματιες μας συναντηθηκαν ομως βιστικε να παρει το βλεμμα του και στραφηκε προς τον φιλο του.. Μετα την συνοπτικη κουβεντα που ειχαμε , μας χαιρετησε για να παει σε εκεινον που τοση ωρα τον περιμενε υπομονετικα στην πορτα.

"Ααα, αν θελετε μπορουμε να παμε καμια μερα για καφε! Δεν ειμαι πευτουλας! " λεει και μας κλεινει το ματι . Συνηθως οταν ενας αντρας το λεει αυτο ειναι γκευ! " Αλλα ουτε και γκευ !" Τωρα στ' αληθεια πιστεω πως μπηκε μεσα στο μυαλο μου και διαβασε την σκεψη μου! Ανταλαξαμε τηλεφωνα και μετα εκανε να φυγει ομως πλησιασε τη Στελλα , πιανει μια τουφα απο τα πολχρωμα μαλλια της και της λεει..

"Ωραια μαλλια!" με ενα πλατυ χαμογελο και μετα παιρνει το φιλο του και φευγουν .. Μονο τοτε παρατηρησα πως ολη εκεινη την ωρα η καμερα τραβουσε εκεινον..

Λοιπον κοριτσια μου ...

1) Sorry που δεν ηταν κατι ιδιαιτερο αλλα απο αυριο θα μπουνε τα καλα! τα εχουμε ηδη ετοιμασει .. απο αυριο θα γινουν πολλα!!

2) Θα εχουμε #ΜΑΝΕΣΑ αυριο .. και μεθαυριο .. θα ναι απο τα ΠΟΛΥ ωραια κεφαλαια!

3) Ευχαριστουμε και Σας αγαπαμε.. ελπιζουμε να μη την βαρεθηκατε :/

                                                   ~VOTE - COMMENT - SHARE~