Ελεγχω για αλλη μια φορα την κατσαρολα με τα μακαονια. Σημερα ειναι μια ιδιαιτερη μερα.. Σημερα η μαμα μου εχει γενεθλια και της υποσχεθηκα να της οργανωσω ενα ομορφο τραπεζι στο σπιτι μου. Ηταν ευκαιρια βασικα, μιας και εχει περασει μιαμιση βδομαδα απο τοτε που νοικιασα το διαμερισμα μου και εχω χαθει απο ολους και απο ολα. Η αληθεια ειναι πως ουτε σε καταθληψη επεσα ,ουτε κλαματα ουτε τιποτα. Υπηρχα στιγμες που χανομουν ωρες ολοκληρες στις σκεψεις μου αλλα και παλι απολαμβανα το να εισαι μονος..
Αποφασισα λοιπον προχθες , να κανω ενα μικρο τραπεζι , να δουνε ολοι το σπιτι επιτελους τελειωμενο μιας και αγορασα πολλα ακομη πραγματα σχετικα με την διακοσμηση του. Μικρα vintge καδρακια διακοσμουν τους τοιχους, μαξυλαρες επανω στο χαλι, ομορφα κεραμυδι ριχταρια , βαζακια χοιροποιητα , καρθεφτες και πολλα ακομα.
Το τραπεζι ειναι ομορφα στρομενο και στολισμενο , για το μενου επελεξα να κανω μοσχαρακι κοκκινιστο με ρυζι , που ειναι και το αγαπημενο της, μια χωριατικη σαλατα , σαγανακι και τωρα ετοιμαζεται και το σουφλε με μακαρονια..
Η ωρα κοντευει 9:00 , οι καλεσμενοι μου θα φτασουν οπου να ναι . Αναβω τα κερακια πανω στο τραπεζι αλλα κι εκεινα που βρισκονται πανω στο ξυλινο επιπλο κατω απο τον καθρεφτη και η ατμοσφαιρα παιρνει αμεσως αλλη νοτα .
Το κουδουνι χτυπαει ξαφνικα και τρεχω στην πορτα να ανοιξω, οι πρωτοι καλεσμενοι εφτασαν !
"Ωπααα αδερφουλα μου , στις ομορφιες σου σημερα βλεπω!!!" ειπε ενθουσιασμενα ο Φιλιππος και με πηρε μια μεγαλη και ζεστη αγκαλια .
Σιγουρα παραξενευτικε που με ειδε ετσι ανανεωμενη, γιατι πραγματικα ημουν. Ο χρονος που περασα με τον εαυτο μου με 'αλλαξε' . Σκεφτηκα πολλα πραγματα κα πηρα αρκετες αποφασεις.. Επιπλεον ειχα κανει και μερικα ψωνια , σημερα φορουσα ενα λευκο, κοντο, κολλητο φορεμα , και ειχα πιασει να μακρια μαλλια μου σε εναν ψηλο κοτσο , ενω την 'ουρα' την ειχα ισιωσει καρφι. Ειχα βαψει εντονα τα ματια και λιγοτερο τα χειλη. Φορουσα επιπλεον τις ψηλες μου σε χρωμα ροζ -χρυσο, πλατρφορμες.
Σιγουρα ειχε να με δει ετσι πολυ πολυ καιρο , και ηταν μια ευχαριστη εκπληξη για εκεινον.
"Βανεσα μου να χαιρεσαι κι εσυ την μανουλα σου!" ειπε και με αγκαλιασε κι εκεινη με την σειρα της . "Πω πω κουκλακι το εχεις κανει !" ειπε καθως προχωρησε προς τα μεσα και κοιταξε τριγυρω.
YOU ARE READING
When I Lost My Memories.
Teen FictionΗ Βανεσα ειναι μια 18χρονη ομορφη κοπελα που ζει με τους γονεις και τον μεγαλύτερο αδερφο της στην Θεσ/νικη . Ειναι στην τελευταια ταξη του λυκειου και περιμενει πως και πως να ξεκινήσει τις σπουδές της.. εχει δυο πολυ καλες φιλες που ειναι σαν αδερ...