When I Lost My Memories.

Part 43

Ειναι η τριτη μου επιχειρηση να φτιαξω σαλτσα ντοματας για τα μακαρονια. Ο Μαρκος σε λιγα λεπτα θα ναι εδω και δε θα εχω τιποτα να του δωσω..

Εχουν περασει τρεις μερες απο τοτε που ηρθαμε κι ακομα δεν εχουμε μπει κανωνικα στους ρυθμους μας. Δυσκολευομαι να συνηθισω..

Ειναι η δευτερη μερα που δουλευει ο Μαρκος . Τελικα πηγε στην καφετερια, απο τις 9:00 το πρωι εως τις 3:00 θα πρεπει να δουλευει καθημερινα , εκτος απο Κυριακες και καποια Σαββατα. Ο μυσθος ειναι καλος και μεχρι στιγμης του φαιροντε ενταξει. Εγω παλι , εχω ενα σορο πραγματα να κανω που ξερω πως μπορω , μιας και σπιτι μου βοηθουσα παντα την μανα μου στις δουλειες του σπιτιου. Ομως τωρα πρεπει να τα κανω ολα μονη μου. Προσπαθω ποση ωρα τωρα να φτιαξω αυτη την ριμαδοσαλτσα για τα μακαρονια , αποτυγχανοντας επανηλημενα μιας και την αφηνα να γινει και μετα την ξεχναγα γιατι εβαζα πληντυριο με αποτελεσμα να μου καει δυο φορες.

Και τι; Εχω ποσα να κανω ακομα.. Εχω ηδη τακτοποιησει κουζινα και υπνοδωματιο, εχω βαλει δυο πληντυρια , τωρα πρεπει να τελειωσω το φαι , να σκουπισω -σ σφουγγαρισω το σαλονι, μετα να παμε με τον Μαρκο να αγορασουμε καποια επιπλα, και το βραδυ να σιδερωσω.. Μου εχει βγει ο πατος τις τελευταιες μερες..

Αφου τελειωνω με επιτυχια αυτη τη φορα την σαλτσα ντοματα, αποφασιζω να πληνω στο χερι την ζακετα του Μαρκου. Χθες καθως σερβιρε , τον σμπροχνουν καταλαθος και χυνεται ενα ποτιρι καφες πανω της.

Παιρνω στα χερια μου την μαυρη ζακετα . Ψαχνω να βρω μηπως υπαρχει κατι στις τσεπες για να μη το βρεξω. Στην δευτερη τσεπη που εψαξα ενιωσα κατι να τριπαει το χερι μου. Στην συνεχεια το βγαζω. Κοιταζω πως ηταν ενα μικρο ροζ κουτακι , που επανω εγραφε 'durex' .

Ξερω πολυ καλα το πρωιον της μαρκας αυτης. Τι κανουν τα προφυλακτικα μεσα στη ζακετα του;

Σιγουρα δεν τα εχει γιατι εχει βρει καποια αλλη οποτε μπορουμε ολοι να καταλαβουμε το προφανως γιατι το χρειαζεται.

Η αληθεια ειναι πως το εχω σκεφτει κανα δυο φορες , ομως δεν εχω καταληξει στο τι θα του ελεγα αν μου ζητουσε να προχωρησουμε.. Ομως δεν θυμαμαι και μεχρι που ειχαμε προχωρησει οταν ημασταν τοτε μαζι..

Ακουω κλειδια απο την πορτα, βαζω γρηγορα το κουτακι με τα προφυλακτικα στην ζακετα του και τρεχω στο σαλονι.

"Καλος τον μου!" λεω χαρουμενα και πεφτω στην αγγαλια του. Μου λειπει πολυ οσο δεν ειναι σπιτι.