Κεφαλαιο 8 (special)

507 41 50
                                    

Ξύπνησα και το κεφάλι μου Πονούσε αφόρητα.  Ενιωθα λες και   καποιος ειχε παρει ενα.σφυρι και με χτυπουσε με.δυναμη και τελικα με αφησε.αβοηθητη με καταγματα και πονους παντου.

Με μεγαλη δυσκολια σηκωθηκα απο το κρεβατι και πηγα ως το μπανιο. Υστερα εσειρα τα ποδια μου ως την.κουζινα για να βαλω καφε.. Κοιταξα το.ρολοι που ηταν κρεμασμένο στην.κουζινα.. Η ωρα ειχε παει..  Ω σκατα, η ωρα ηταν τέσσερις το απογευμα ! Ποσο ειχα κοιμηθει?

Χθες βραδυ γυρισαμε αργα.. τι αργα δηλαδη, ξημέρωμα. Αφου ο.ηλιος αρχισε να ανατελει το.πρωι στις 6:00 κι.εμεις τοτε φευγαμε .

Μα καλα.ποσο.ηπια?
Οτι εγινε εγινε, θα το ξεπερασω, αλλο ενα κακο.μεθυσι ηταν.κι αυτο. Θα σοριαστω στον.καναπε και.θα μεινω εκει για το υπολοιπο της ημερας.

Η πεινα.που ενιωσα ξαφνικα.μου τρυπουσε το στομαχι.. δεν.ειχα δυναμη καμια να μαγειρεψω , ετσι αποφασισα να παραγγείλω κατι   .

"Γαμωω.. σκατα.." ψέλλισα οταν αντίκρισα τι γινοταν στο σαλονι.
Πισω απο τον.καναπε.βρησκοταν.η τραπεζαρια που ηταν γεματη με πιατα και φαγητα .. το ειχα ξεχάσει τελειως, χθες φυγαμε τοσο βιαστικά που δεν.προλαβα ουτε να.τα.μεταφερω ως τον.νεροχυτη.

Αλλα.αμεσως μετα σταματησα να αγχωνομαι.. αυτο ηταν το να μενεις μονο σου.. Τα πιατα ηταν σκομα στο τραεζι, εγω δεν αισθανομαι καλα οποτε θα παραμεινουν εκει.. γιατι ποιος θα τα δει?

Αν ημουν ακομα.στο.πατρικο μου  θα επρεπε να τα μαζεψω γρηγιρα γρηγορα για να.μην αρχίσει τις φωνες η μανα.μου . Τωρα όμως ειμαι εδω, και δεν υπαρχει.κανενας λόγος βιασύνης..

Βολευτικα στον καναπε και εκανα ζαπινγκ ώσπου βρηκα.μια.καλη ταινια και την.αφησα..  Λιγη ωρα αργοτερα τα φαγητα ηρθαν και υστερα συνειδητοποίησα οτι  αυτα εφταναν να φανε ισα.με.τρεια ατομα.. απο την.λιγουρα μου κι εγω δεν ξερω τι ειχα παραγγειλει..

Ξαφνικα.το κινητο μου αρχισε να χτυπα , οταν κοιταξα την.οθονη δεν υπηρχε αναγνώριση.. καποιο.αγνωστο νουμερο καλουσε.

"Παρακαλω?" 

"Βανεσα εσυ? Ο Αλεξης ειμαι απο.χθες.. με θυμασαι?"
Τι να λεει τωρα, ο Αλεξης απο χθες.. ποιος Αλεξης?
Και τοτε ναι μου ηρθε,το αγορι.μς.τα ομορφα χαρακτηριστικα.και τα μπλε.ματια και τα καταμαυρα μαλλια.που ειχε την.ατυχια να με δει να ξερναει.. Θυμήθηκα που του ειχα δωσει χθες το τηλέφωνο μου..

"Εννοείται πως σε θυμαμαι, πως εισαι? " ρωτησα γιατι πραγματικα ενδιαφερομουν.και οχι απο.απλη ευγένεια..

When I Lost My Memories.Where stories live. Discover now